De toei is een levensechte angry bird. De zangvogel uit Nieuw-Zeeland reageert agressiever op andere mannetjes wanneer hun gezang complexer is. De toei ziet deze zangtalenten namelijk als een grotere territoriale dreiging dan soortgenoten die simpelere liedjes zingen.
Volgens Samuel Hill van de Massey University in Nieuw-Zeeland heeft vogelzang voor mannetjes twee hoofdfuncties: het verdedigen van het territorium en het aantrekken van een vrouwtje. Voor de toei (Prosthemadera novaeseelandiae) is het verdedigen van het territorium het belangrijkst. ‘In Nieuw-Zeeland zijn gedurende het hele jaar bloeiende en vruchtbare bomen, dus de toei heeft altijd bronnen van voedsel te verdedigen’, zegt Hill. Dit verklaart waarom de vogel het hele jaar door van zich laat horen.
Wat betreft de tweede functie: aangezien zingen veel energie kost voor de vogels, zouden mannetjes met het gezang kunnen pronken met hun fysieke uithoudingsvermogen. Lange en gecompliceerde liedjes kunnen een teken zijn van uitstekende vocale vaardigheden. Om die te kunnen zingen, moet de vogel namelijk erg snel zijn vocale spieren gebruiken. Hiermee kan de vogel snelle klankveranderingen beheersen.
Tijd 'vertraagt' bij het zien van iets gedenkwaardigs
Tijdens het kijken naar een opvallende afbeelding lijkt de tijd langzamer te gaan, ontdekten Amerikaanse hersenwetenschappers.
Toeiterritoria
Bij andere zangvogels, zoals zebravinken, prefereren vrouwtjes mannetjes die ingewikkeldere liedjes zingen. Dit was tot dusver niet getest bij toeis. Hill vermoedde echter dat de complexiteit van een mannetjeslied een voorbode is voor relevante kwaliteiten, zoals lichamelijke conditie en cognitieve vermogens.
Als dat klopt, zo redeneerde Hill, dan zouden mannelijke toeis er aanstoot aan kunnen nemen wanneer mannelijke soortgenoten zingen op de rand van hun territorium. Zeker als hun liedjes complex zijn en ze daardoor sterke rivalen vormen.
Om de reacties van mannetjes te testen, onderzochten Hill en zijn collega’s twaalf toeiterritoria in het Tawharanui Regional Park in Nieuw-Zeeland. Met luidsprekers simuleerden ze simpele en complexe toeiliedjes. Daarnaast speelden ze ter controle een lied van een andere vogelsoort.
De liedjes werden gedurende drie minuten op de grens van elk territorium afgespeeld. De complexe liedjes waren twee keer zo lang als de simpele liedjes, met meer dan twee keer zoveel klanken en klanktypen. Hill en zijn collega’s observeerden het gedrag van de toeis terwijl de liedjes werden afgespeeld. De geobserveerde vogels waren de verdedigers van het territorium.
Fanatieke bewakers
Na complexe liedjes kwamen de mannelijke toeis sneller en dichter bij de luidspreker. De vogels kwamen gemiddeld op een afstand van zo’n dertig centimeter van de luidspreker. Bij simpele liedjes was dit 6,3 meter. Daarnaast reageerden de mannetjes zelf met complexere liedjes. Deze liedjes duurden langer en bestonden ook uit meer klanken.
Dat zangvogels gevoelig zijn voor wat andere vogels zingen, was al langer bekend. Maar dit onderzoek laat als eerste zien dat er mogelijk een direct verband bestaat tussen de complexiteit van een lied en de agressieve reactie van territoriale mannetjes, zegt Kazuhara Sasahara van Nagoya University in Japan.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: