Yeti’s en andere reusachtige sneeuwmannen spelen al honderden jaren een rol in mythes. Sommige mensen beweren zelfs dat ze sporen, zoals botten of haren, bezitten van deze mysterieuze bewoners van het hooggebergte in Azië. Een internationale groep onderzoekers heeft het DNA van deze vondsten onderzocht. De meeste bleken afkomstig van beren en één was van een hond.
Bron: Icon Films Ltd
De onderzoekers bestudeerden ruim twintig vermeende yetisporen uit musea en privécollecties. Alle vondsten kwamen uit het Himalayagebergte en het Tibetaans Hoogland. Na uitvoerige DNA-analyse kwamen ze tot de conclusie dat er geen yeti’s bij zaten, enkel beren. Waarschijnlijk waren het dus beren die van een afstand, staand op hun achterpoten, leken op mysterieuze sneeuwmannen.
Een van de vondsten was een pluk haar die afkomstig zou zijn van een yeti die een priester in de jaren vijftig in de Himalaya zou hebben gezien. Uit het DNA-onderzoek werd duidelijk dat het haar van een bruine Himalayabeer was. Een dijbeenbot, gevonden in een grot in Tibet, en vijf andere sporen bleken afkomstig van Tibetaanse bruine beren. En een tand bevatte het DNA van een hond.
Nieuwe technologie onthult het verborgen leven van dinosauriërs
Van migrerende planteneters tot toegewijde ouders: paleontologen ontrafelen stukje bij beetje het gedrag van dinosauriërs.
Een deel van de vondsten was afkomstig van de Engelse filmproductiemaatschappij Icon Films, die in 2016 het programma Yeti or Not? produceerde. Een van de onderzoekers, Charlotte Lindqvist van de University at Buffalo, werkte mee aan dit programma. Zo kreeg ze toegang tot de vermeende yetisporen.
Berenevolutie
Een aantal jaar geleden werden er ook vermeende yetivondsten onderzocht. Toen was de conclusie dat het weefsel afkomstig was van een uitgestorven soort: een kruising tussen een bruine beer en een ijsbeer. Maar dit resultaat werd in twijfel getrokken toen het gebruikte DNA incompleet bleek. De onderzoekers bewezen dat ook deze sporen afkomstig waren van de bruine Himalayabeer.
Het onderzoek toont dus onomstotelijk aan dat de vondsten niet van sneeuwmannen afkomstig zijn. Daarnaast legt het een deel van de evolutionaire geschiedenis van Aziatische beren bloot. Uit de DNA-analyse bleek bijvoorbeeld dat de bruine Himalayabeer een aparte evolutionaire tak vormt. De soort splitste zich ongeveer 650.000 jaar geleden al af van de andere bruine beren. De scheiding onstond waarschijnlijk in een ijstijd. De groeiende gletsjers zorgden dat de Himalayaberen het contact verloren met andere beren.
‘De yetisporen vormen een mooie bijdrage aan het onderzoek naar de evolutie van beren’, zegt Lindqvist in een persbericht.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: