Het biotechbedrijf Ablynx heeft een subsidie van twee miljoen euro gekregen om medicijnen te ontwikkelen uit antilichamen van kamelen.
Het Vlaamse Instituut voor de aanmoediging van Innovatie door Wetenschap en Technologie (IWT) geeft het bedrijf Ablynx een subsidie voor een periode van twee jaar. Zij zullen met deze twee miljoen euro gaan onderzoeken hoe goed de antistoffen van kamelen werken tegen menselijke ziekten.
Antilichamen zijn eiwitten die het lichaam aanmaakt om ziekten en indringers te bestrijden. Ze binden aan bepaalde delen van de ziekteverwekker, maken deze inactief en zorgen ervoor dat het lichaam de indringer opruimt. Bij mensen en de meeste andere zoogdieren bestaan ze uit twee eiwitten, de zware en de lichte keten. Antilichamen van kamelen, lama’s en dromedarissen hebben echter alleen de zware keten en dat heeft grote voordelen.
‘Bij mannen ruikt het meer naar kaas, bij vrouwen naar ui’: verrassende verhalen over microben
Ze zitten op je neus, op je bord, in je darmen, onder je voeten. Te klein om met het blote oog te zien, met oneindig veel en ...
Kamelenantilichamen zijn goed te gebruiken als geneesmiddel. Ze zijn tien keer kleiner dan gewone antilichamen en kunnen zo veel makkelijker in weefsels doordringen. Dat is van belang voor de behandeling van bijvoorbeeld kankergezwellen. Ze zijn zo klein dat ze zelfs de actieve delen van enzymen kunnen bereiken en die zo uitschakelen. Tenslotte zorgt hun grote stabiliteit ervoor dat je ze niet per se hoeft te injecteren maar bijvoorbeeld ook als pil kunt toedienen.
Dr Serge Muyldermans van de Vrije Universiteit Brussel beschreef in 1997 in Natuurwetenschap & Techniek wetenschapsmagazine de ontdekking van de kleine antilichamen. Uit dat onderzoek is in 2001 het spin-off bedrijf Ablynx ontstaan. Dit jonge bedrijf onderzoekt de antilichamen van kamelen. Andere onderzoeksinstellingen, waaronder de Universiteit Utrecht in Nederland, onderzoeken lama-antilichamen.
De eerste resultaten van Ablynx tonen aan dat kamelenantistoffen aan veel menselijke weefsels kunnen binden en goed oplosbaar zijn. Door hun simpele structuur kun je ze produceren met micro-organismen en dat is efficiënt en goedkoop.
Frouke Pieters