Vind jij je urine vies ruiken als je asperges hebt gegeten? Zo nee, dan profiteer je waarschijnlijk van een kleine mutatie in je genoom.
Deze week maakte een team van Amerikaanse en Europese genetici de resultaten van hun studie naar aspergeluchtjes bekend in het British Medical Journal. Het BMJ publiceert met Kerstmis altijd grappige of ludieke artikelen.
‘Er komt een moment dat we een grieppandemie niet kunnen voorkomen’
Ron Fouchier staat aan de frontlinie in de strijd tegen de griep. Met nieuwe vaccins wil hij ons beschermen tegen toekomstige pandemieën.
De wetenschappers vroegen aan bijna 7000 mensen om asperges te eten. Vervolgens moesten ze noteren of hun urine de volgende dag een kenmerkende aspergelucht had. Van de proefpersonen gaf ongeveer 60 procent aan dat ze niets of nauwelijks iets konden ruiken.
Mutaties
De studie vond plaats als onderdeel van een breder onderzoek naar de erfelijke factoren van ons reukvermogen.De onderzoekers bekeken verschillende kenmerken van de proefpersonen, zoals leeftijd, geslacht en of de proefpersonen rookten. Aan de hand hiervan bepaalden ze of er een erfelijke oorsprong was voor het verschil in reukvermogen.
Ze deden dit door de informatie uit het onderzoek te vergelijken met een bestaande database met genetische informatie van duizenden mensen. Hieruit bleek dat er een specifiek gebied op het eerste chromosoom is dat bepalend is voor het vermogen om asperge-urine te ruiken. Proefpersonen met een kleine mutatie in dit gebied hadden een zeer grote kans dat ze geen rare geurtjes roken in hun urine nadat ze asperges hadden gegeten.
Snuffelen aan de urine van een ander
Opmerkelijk was dat vrouwen minder vaak de aspergelucht konden ruiken. Dit is vreemd, omdat vrouwen een beter reukvermogen hebben dan mannen en vaak meer geuren kunnen onderscheiden. De onderzoekers denken dat dit komt door de opzet van het experiment. Vrouwen zouden zich volgens hen sneller schamen voor de geurtjes. Daarom zouden ze geen eerlijk antwoord geven bij de rapportage. Soortgelijke problemen komen vaker voor in experimenten waar proefpersonen zelf de resultaten vast moeten leggen, bijvoorbeeld omdat de proefpersoon eerder een antwoord invult waarvan die denkt dat de onderzoeker het wil horen.
Dat is niet het enige probleem met de studie. Uit eerder onderzoek is gebleken dat niet iedereen stinkende urine produceert na het eten van asperges. Het kan dus heel goed dat iemand wel in staat is de aspergegeur te ruiken, maar die geur zelf niet uitplast. Deze mensen zijn in dit onderzoek ten onrechte als niet-ruikend geclassificeerd. In een mogelijk vervolgonderzoek kunnen de proefpersonen dus beter aan elkaars urine gaan snuffelen.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.
Lees verder: