Een kikker die eerder uitgestorven was verklaard, leeft niet alleen, maar is ook nog eens de enige levende soort die is gerelateerd aan prehistorische kikkers. Dat concluderen biologen nadat ze het genetisch materiaal van de Palestijnse schijftongkikker uitgebreid bestudeerden.
Bron: Wikimedia Commons/Mickey Samuni-Blank
Biologen ontdekten de Palestijnse schijftongkikker (ofwel de Hula painted frog) voor het eerst in 1940. Hij leefde toen in het Chulavallei in Israël. Kort daarop legde boeren het gebied droog voor landbouw, waardoor de kikker in gevaar kwam. In 1955 was voor het laatst een exemplaar gezien, en in 1996 verklaarde de internationale unie voor natuurbescherming het dier als uitgestorven.
In 2011 bleek dit oordeel toch te voorbarig, toen de kikker plots opnieuw opdook in het noorden van Israël. Een team van Israëlische, Duitse en Franse onderzoekers hebben daardoor nu eindelijk de genetica van de kikker in kaart kunnen brengen.
‘De mooiste dingen ontdek je door er niet specifiek naar te zoeken’
Medisch bioloog Yvette van Kooyk wil het immuunsysteem leren kankercellen aan te vallen door hun suikerjas-vermomming weg te knippen.
Prehistorische familie
Genetische analyse wijst uit dat de Palestijnse schijftongkikker sterk verschilt van andere schijftongkikkers, die in het noorden en westen van Afrika leven. Een verband tussen deze soorten is onwaarschijnlijk. In plaats daarvan is de Palestijnse variant gerelateerd aan kikkers van het geslacht Latonia, die vanaf de prehistorie in Europa leefden. Het Latonia-geslacht is al een miljoen jaar uitgestorven.
De Palestijnse schijftongkikker is daarmee de enige levende soort die een gezamenlijke voorouder met deze uitgestorven kikkers deelt.
Momenteel liggen plannen op tafel om het Chulavallei weer deels onder water te zetten. Dat zou de positie van de schijftongkikker flink kunnen verbeteren.