Elke maand vraagt New Scientist een wetenschapper om een boekentip. Deze keer: hoogleraar langdurige zorg en dementie Anne-Mei The raadt Sterfelijk zijn aan.
‘Sterfelijk zijn laat de mensen zien achter medische behandelingen. Atul Gawande vertelt toegankelijk over verschillende mensen die hij ontmoet aan hun levensavond. Wat doet er dan echt toe? Door zijn verhalende schrijfstijl voel je je verbonden met hem, de mensen en artsen.
Gawande is hoogleraar aan de Harvard-universiteit in de Verenigde Staten en chirurg, maar hij schrijft als antropoloog. We willen wetenschap objectief in getallen uitdrukken, maar het gesprek telt. De medische wereld moet niet alleen focussen op organen herstellen, maar ook op de mens erachter. Waar is deze persoon in zijn leven? Dat lees je niet af aan bloedwaarden. Je moet meer van de patiënt kennen dan het orgaan.
Dokters zijn opgeleid met het maakbare idee dat patiënten niet mogen overlijden. We gaan allemaal dood, uiteindelijk. Daar praten we te weinig over. Het is geen vrolijk onderwerp, maar als je er niet over nadenkt, dan overvalt het je. De manier waarop we sterven is enorm waardevol. Dit boek helpt doodgaan gewoner te maken: niet focussen op overleven, maar op leven.’
