Op reis door Midden-Europa onderzoekt journalist Dore van Duivenbode de ingewikkelde tweestrijd tussen bescherming van eeuwenoude oerbossen en houtkap.
In het Nationaal Park Bialowieza in Polen lopen bizons rond, samen met wolven, herten en vele andere dieren. Het Park behoort tot een van de laatste oerbossen in Europa. Maar de dieren en bomen zijn in gevaar. Na eeuwenlange ongereptheid slinken deze oerbossen nu, omdat wij het goedkope hout kunnen gebruiken voor meubels, huizen en onze industrie.
Voor Oerbos reist de Pools-Nederlandse journalist Dore van Duivenbode naar Midden-Europa om uit te zoeken hoe we deze bossen beter kunnen beschermen. Beginnend in een Pools internaat voor jonge boswachters in opleiding reist ze daarna verder doorheen de oerbossen van Polen, Oekraïne en Roemenië. Haar maandenlange traject brengt haar langs boswachters, jagers, milieuactivisten, wetenschappers en bewoners uit de buurt. Elk met een andere kijk; natuurbescherming blijkt een bijzonder complex onderwerp.
Van IKEA tot houtmaffia
Van Duivenbode schrijft vlot en persoonlijk. Je leest niet alleen over de geschiedenis van de oerbossen, maar ook over onzekerheden van de schrijfster. Wat is onze rol als mensheid in de natuur? De verhalen die langs komen, maken rotsvaste overtuigingen iets wankeler. Wij westerlingen hebben makkelijk praten; alles bij ons is al gekapt. Lekker meubels bestellen bij Ikea, maar o wee als het hout daarvoor onverwacht uit een oerbos komt. Ons koopgedrag leidt zelfs tot houtmaffia. Zo worden boswachters in Roemenië vermoord omdat ze zich verzetten tegen illegale houtkap. Als lezer word je net als Van Duivenbode bewuster over je eigen rol in het grotere geheel.
Oerbos bruist van de interessante gesprekken, geschiedenislessen, filosofische interpretaties en anekdotes. Het boek geeft geen duidelijke eindconclusie over hoe nu verder, maar dat hoeft ook niet. De kennis en nuance is waardevol genoeg. Daarmee is de beklijvende reis van Van Duivenbode een absolute aanrader voor iedere liefhebber van natuur.
