Niet alleen Marie Curie, ook haar dochters waren uitzonderlijk, zo vertelt deze nieuwe familiebiografie die leest als een roman.
Het verhaal van Marie Curie is welbekend: de vrouw die bij hoge uitzondering aan een negentiende-eeuwse universiteit mag studeren, de geneeskunde hervormt en met pionierend onderzoek het vakgebied naar radioactiviteit in een stroomversnelling brengt. Ze wint als eerste vrouw een Nobelprijs, en later nog een tweede. Minstens zo bekend is dat ze haar kennismaking met de verwoestende kracht van radioactiviteit op 66-jarige leeftijd met de dood moet bekopen.
Maar het verhaal van Curie gaat door met haar dochters Irène en Ève. In de familiebiografie Marie Curie en haar dochters krijgen we nogmaals een blik op Marie Curie, bezien vanuit haar dochters – op zichzelf al een geniale invalshoek. Terwijl de isotopen vervallen, zien zij iets vergelijkbaars gebeuren bij hun moeder.
Volgend succes
Maar dan blijken de levenslopen van de dochters ook nog uitzonderlijk. Irène wint net als haar moeder een Nobelprijs en wordt het eerste vrouwelijke lid van de Franse regering – terwijl vrouwen nog niet eens stemrecht hebben. Haar zus Ève wordt pianist, journalist en diplomaat. Als lobbyist betrekt ze de Verenigde Staten bij de Tweede Wereldoorlog.
Uitzonderlijk aan het boek is dat het leest als een roman. Auteur Claudine Monteil veegt het stoffige biografische genre van tafel en legt er een verhalend geschreven historisch werk voor terug. Die vorm past overigens prima bij het familieverhaal, dat alle kenmerken heeft van een dramafilm – waarschijnlijk een tranentrekker.
