Homo emoticus van Richard Firth-Godbehere is een aardig boek over hoe onze emoties een belangrijke rol hebben gespeeld in onze geschiedenis.
Met Homo Emoticus wil emotie-onderzoeker Richard Firth-Godbehere een nieuw perspectief op de geschiedenis bieden, en hoopt hij te bereiken dat de lezer nooit meer hetzelfde over emoties denkt. Beide zijn helaas maar zeer beperkt gelukt.
Het nieuwe perspectief van Firth-Godbehere is dat ‘emoties het verloop van de geschiedenis hebben bepaald.’ Naast dat dit ongeveer net zo’n algemene stelling is als ‘mensen hebben vroeger veel dingen gedaan’, valt in de gegeven voorbeelden vaak net zo goed te beargumenteren dat de geschiedenis de emoties bepaalde, in plaats van andersom.
Het boek bestaat uit verhalen over historische gebeurtenissen en beschavingen. Het schetst een kleurrijk beeld van beschavingen en hoe zij met emoties omgingen, maar het is nergens echt vernieuwend. Ook ontbreekt helaas onderlinge samenhang tussen de verhalen. Al met al is Homo Emoticus daardoor een aardig geschiedenisboek met een accent op de filosofie en culturele antropologie, maar geen must-read.
