In Hoe racisme ons ziek maakt beschrijft Layal Liverpool de wereldwijde gezondheidskloven tussen mensen met verschillende etnische achtergronden.
Er zijn grote verschillen tussen de gezondheid en overlevingskansen van witte mensen en mensen met andere etnische achtergronden, zonder dat er aangeboren genetische of fysiologische verschillen zijn. In Hoe racisme ons ziek maakt confronteert wetenschapsjournalist Layal Liverpool de lezer met de pijnlijke realiteit van racistische praktijken in de samenleving en de gezondheidszorg.
Nu is het wel ongelofelijk lastig om oorzakelijke verbanden tussen racisme en gezondheid aan te tonen. Liverpool erkent dat, maar wijst er ook op dat huidige geneeskundige praktijken vaak gestoeld zijn op aannames over ras die niet of nauwelijks bewezen zijn. Neem de formules die gebruikt worden om iemands nierfunctie te bepalen. Bij zwarte mensen wordt het resultaat daarvan vermenigvuldigd met een bepaalde waarde, omdat die meer spiermassa zouden hebben dan witte mensen.
In het eerste deel van het boek springt Liverpool nog wat van de hak op de tak, maar halverwege het boek komt ze goed op stoom. Secuur voert ze de lezer langs de schadelijke gezondheidseffecten van onder andere stress door discriminatie, colorisme (waarbij mensen uit dezelfde etnische groep verschillend behandelend worden afhankelijk van hun huidskleur of andere uiterlijke kenmerken) en rasnormering (de aanpassing van testscores op basis van iemands ras). Liverpool eindigt haar boek met een pleidooi voor antiracistische gezondheidszorg. Een mooi streven, maar voordat we daar zijn, is er – zoals duidelijk wordt in Hoe racisme ons ziek maakt – nog heel wat werk aan de winkel.
