In De doden spreken behandelt de Belgische forensisch arts Philippe Boxho zijn vreemdste zaken.
Stel, je bent een detective op een plaats delict. Op de tegelvloer bevindt zich een dode man. Op de keukentafel ligt een briefje waarin staat dat hij ervoor heeft gekozen zijn leven te beëindigen. Maar er is iets vreemds aan de hand: het lichaam is doorzeefd met veertien kogelgaten. Wat is je conclusie?
De logische gedachte is om de zaak op te schroeven naar een misdrijf en een klopjacht te openen op de dader. Maar een bezoek van forensisch arts Philippe Boxho kan je dit werk besparen. Toen hij deze situatie onderzocht, concludeerde hij tegen alle waarschijnlijkheid in dat meneer inderdaad zichzelf had gedood. Dat daar veertien schoten voor nodig waren, kwam doordat zijn armen te kort waren om de trekker van de buks over te halen als hij die loodrecht op zijn borst zette. Hij schoot daardoor onder een hoek – en miste zijn hart tot dertien keer toe.
De vreemdste zaken
In De doden spreken onthult Boxho hoe het werk van de forensisch arts eruitziet. Hij bespreekt zijn vreemdste zaken: de bizarste ongelukken, moorden die waren verhuld als ongevallen, en ongevallen die juist verdacht veel leken op een moord. Ook bijzondere zelfdodingen passeren de revue. Naast de vastbesloten man met zijn veertien kogels bespreekt Boxho een dame die haar hart probeerde te doorboren met een boormachine. Toen dat niet lukte, borg ze de machine netjes op en knoopte ze zich op.
De realiteit van deze zaken is zo bizar, dat het boek ook zou fascineren als het was geschreven door een minder vaardige auteur. Maar als kers op de taart is Boxho een begenadigd verteller, die op meesterlijke wijze humor en spanning inzet, zonder ooit respectloos te zijn over de doden.
Lijflessen
Zijn verhalen bevatten bovendien boeiende anatomielessen. Je leert hoe het lichaam verandert na de dood: welke insecten komen opdagen om van een lijk te smullen, hoe temperatuur de ontbinding bepaalt, hoe snel een lijf verstijft – en weer soepel wordt. Ook ontdek je de grenzen van wat een forensisch arts kan vaststellen. Boxho concludeerde eens dat een slachtoffer ‘meer dan twintig jaar’ dood was. Archeologen waren het met hem eens: die stelden vast dat het lichaam uit het neolithicum kwam.
Met een gebalanceerde mix van humor en gruwelijke feiten heeft Boxho een fascinerend en uniek boek geschreven dat je niet wilt missen. Zaak gesloten.
