Klinisch psycholoog Dasha Kiper biedt in Als het elke dag zondag is troostrijke inzichten in de complexe relatie tussen mantelzorger en alzheimerpatiënt.
Een moeder die eist dat haar dochter haar geen seconde alleen laat. Een echtgenoot die erop staat elke zondag met zijn vrouw naar de kerk te gaan – en denkt dat het elke dag zondag is. En een moeder van 79 die een dokter een ‘onvervalste rechtse hoek’ verkoopt. Als het elke dag zondag is bevat een verzameling persoonlijke verhalen van geliefden, partners en kinderen van alzheimerpatiënten. Aan de hand daarvan laat Dasha Kiper op een liefdevolle manier zien welke impact de ziekte heeft op het leven van alzheimerpatiënten en hun mantelzorgers.
In het eerste hoofdstuk beschrijft Kiper haar eigen ervaring als mantelzorger. Na het behalen van haar masterdiploma in de klinische psychologie woonde ze ruim een jaar lang bij een 98-jarige man met alzheimer. Ze beschrijft haar eigen ervaringen en frustraties en die van de zoon van deze man, die keer op keer ruzie blijft maken met zijn vader, ook al weet hij dat dat zinloos is.
Verzet
Kiper, die nu werkt met dementerende patiënten en hun mantelzorgers, vervlecht in het boek de aangrijpende, persoonlijke verhalen met wetenschappelijke literatuur en laat zo zien hoe de ziekte zowel de patiënt als de mantelzorger verandert. Beiden verzetten zich tegen het verlies van het ‘zelf’ van de patiënt.
Kiper is eerlijk over de frustraties die dat met zich meebrengt. Het is verhelderend en waarschijnlijk troostrijk voor mantelzorgers om te lezen waarom hun gezonde hersenen zo’n moeite hebben om dat verlies van het zelf te bevatten.
