De structuur van wetenschappelijke revoluties is een van de invloedrijkste boeken in de wetenschapsfilosofie. Kuhn veranderde de manier waarop wij naar de ontwikkeling van kennis kijken. Wereldwijd zijn er miljoenen exemplaren van dit boek verkocht.
Kuhn beschreef in deze toonaangevende tekst de aard van de bewegingen van ons weten, en sindsdien kan niemand meer spreken over vooruitgang in de wetenschap. Kennis is niet accumulatief, maar ontwikkelt zich via revolutionaire breuken.
Volgens Kuhn zijn er twee modi van wetenschap te onderscheiden: die van normale wetenschap en die van de wetenschappelijke revolutie. In het eerste geval zijn de geleerden het eens over de methode en de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. In het tweede geval worden de regels van het spel echter drastisch herzien. Kuhn laat zien hoe wetenschappers na een dergelijke breuk een andere taal spreken, waarin noties als een 'wetenschappelijk feit' of een 'valide aanname' herijkt worden. Kuhn muntte in dit verband de term 'paradigma' en stond met zijn ideeën aan de wieg van een sociologische benadering van het verschijnsel wetenschap.