Slecht nieuws

Heel even leek het de goede kant op te gaan. Politici nodigden virologen en epidemiologen uit om zich bij te laten praten. Beleid werd afgestemd op wetenschappelijke inzichten. Nederland hing aan de lippen van RIVM-boegbeeld Jaap van Dissel. We zouden dat coronavirus eens een poepie laten ruiken. Kom maar op, COVID-19, dankzij de wetenschap krijgen we je wel klein. Goed nieuws.

Datzelfde RIVM kwam vorig jaar echter met alarmerende cijfers over stikstofdepositie en de rol van de landbouw. Op basis van dezelfde wetenschappelijke benadering: kennis vergaren, onderzoek verrichten, model­berekeningen uitvoeren, aanbevelingen doen. Toen was er echter helemaal geen sprake van vertrouwen en eensgezindheid, maar werd het Malieveld platgereden door boze boeren.

Wetenschappers zijn vooral welkom als ze goed nieuws brengen. Een oplossing voor het fileprobleem, of een medicijn tegen kanker. ­Neutraal nieuws gaat ook nog wel: extreem zwaar zwart gat ontdekt in ver sterrenstelsel, of botfragment blijkt van vroege voorloper van Homo sapiens. Maar zodra er sprake is van slecht nieuws, voor wie dan ook, dan zijn wetenschappers af.

Dat is zelfs het geval bij ­vermeend slecht nieuws. Dat blijkt wel uit de ophef onder antivaxxers over het beleid om meisjes in te enten tegen het HPV-virus. Het wordt ook wel aangetoond door de malloten die zendmasten in de fik steken omdat ze ervan overtuigd zijn dat corona wordt veroorzaakt door 5G.