Onze emotionele relatie met kanker is aan herziening toe

Interessant artikel. Direkte naasten zijn getroffen door kanker. 2 Zussen op jonge leeftijd overleden.
10 Jaar geleden werd bij mij de diagnose prostaatkanker gesteld. Operatie en recidief na 4 jaar werd bestraald. Tot vandaag geen indicatie, dat de kanker is teruggekomen.
Wat mij opgevallen is, dat bij veel kankerpatienten tijdens de behandeling stoffen in het lichaam aangemaakt worden, die de acceptatie van de ziekte ‘vergemakkelijken’. Wellicht omdat in veel gevallen kanker je overkomt en zelfs met een levenswijze om de risico’s te beperken er geen garantie is dat je het niet krijgt. In de volksmond wordt vaak gesproken over dat de patient moet ‘Vechten tegen kanker’. Ik vind dat onzin, je moet het geluk hebben, dat je kundige artsen treft en dat de medicijnen en behandeling je tot de 2/3 deel van de patienten laat gaan behoren. Dus chronisch of genezen. Laten we ons best doen om die nadere 1/3 deel ook chronisch te maken of zelfs genezen.