Naar de kern van quantum

Welk verschijnsel vormt nu écht het hart van de theorie die de wereld van het allerkleinste beschrijft? Volgens steeds meer wetenschappers is dat context: als je een meting aan een deeltje verricht, maakt het uit onder welke omstandigheden je dat doet. En dat inzicht zou weleens kunnen leiden tot een ­nieuwe computerrevolutie.

Gooi een bal tegen een muur, zie hoe die van muur afketst en vang hem. Niks vreemds aan. De bal verdwijnt niet plotseling in de muur of verandert niet plotseling in iets anders. Dit perfect normale en voorstel­bare gedrag is ‘klassieke natuurkunde’ in actie. Tot 1900 heette dit nog kortweg ‘natuurkunde’. Of je het nu over deeltjes of planeten had, met de wetten die van toepassing zijn op het afketsen van de bal kon je elk object in het heelal beschrijven. De wereld gedroeg zich logisch.