Mijn complotgekkie

‘Wacht. Denken jullie dat de maanlanding echt gebeurd is!?’ Met grote ogen staart de docent zijn leerlingen aan. Vertwijfeld kijkt het slimste meisje van de klas naar haar buurvrouw. Iemand begint nerveus te giechelen: dat méént ie toch zeker niet? Op de voorste rij roept een van de jongens dat hij ze voor de gek houdt. Maar de docent klapt vol ­bravoure zijn laptop open en laat de foto’s zien. Kijk dan! Er is geen wind op de maan, dus hoe kon de vlag wapperen? Wie filmde Neil Armstrong toen hij zijn small step van de ­ladder nam? En hoe kan het dat er geen sterren in de pikduistere hemel te zien zijn?

Elk jaar weet mijn lief, natuurkundedocent op een middelbare school, klassen vol leerlingen ervan te overtuigen dat de maanlanding een fabeltje is. ’s Avonds aan de eettafel zit hij zich te verkneukelen, terwijl in tientallen huishoudens een crisis losbarst. Zoon- en dochterlief vertellen hun ouders doodleuk dat de maan­landing in scène is gezet.