Het hijshormoon

Sommige mensen doen niets liever dan ­pimpelen terwijl anderen niet talen naar drank. Een stofje uit de lever lijkt daar ­verantwoordelijk voor te zijn. En ­misschien kan dat ook de weg wijzen naar een
remedie tegen alcoholisme.

Lars Igum Rasmussen en zijn vrienden hadden zin in een feestje. Ze kochten lederhosen en vertrokken naar het Oktoberfest in München, het grootste traditionele bierfeest ter wereld. Daar verzwolgen ze per persoon gemiddeld 7,5 liter bier per dag, drie dagen achter elkaar.
Het was een drinkgelag zonder weerga. Toch was ladderzat worden niet hun (voornaamste) doel. Rasmussen werkte als redacteur gezondheid van het Deense tijdschrift ­Politiken aan een artikel over de fysiologische gevolgen van excessief drinken. Om beter te begrijpen wat er met hem en zijn vrienden gebeurde, had hij de hulp ingeroepen van voedingsdeskundige Filip Knop van de Universiteit van Kopenhagen. En waar Rasmussen vooral wilde zien wat het effect is van zwaar drinken op het lichaam van een man van middelbare ­leeftijd, had Knop een heel ander motief om de uitnodiging aan te nemen. Samen met zijn collega Matt Gillum wilde hij ­dolgraag een nieuw idee testen over het sterke verlangen dat sommige mensen ­hebben naar alcohol – maar hij vond het te ver gaan om proef­personen te vragen ­ladderzat te worden. ‘Daar kleven wel wat ethische bezwaren aan’, zegt Gillum. Maar bij vrij­willigers ­luistert het minder nauw.