Over de hele wereld speuren mensen naar voorraden waterstof in de aardbodem. Deze ‘geologische waterstof’ is in potentie een veel schonere brandstof dan de waterstof die we op dit moment via energieslurpende processen produceren. Maar hoeveel van dit spul is er in de ondergrond te vinden? En hoe gemakkelijk is het aan te boren?
In Muscat, de hoofdstad van Oman, maken de witte gebouwen geleidelijk plaats voor een uitgestrekte zandvlakte. Aan de horizon doemt het onheilspellende Hadjargebergte op. We rijden onze terreinwagen bijna klem in de smalle stegen van een stadje, maar na ongeveer twee uur komen geofysicus Ammar Alali en ik aan bij een vredige waterbron die omringd wordt door gras en dadelpalmen. Als Alali in een plas water een stroom van belletjes ontwaart, verschijnt in zijn voorhoofd een afkeurende frons. ‘Hier gaat energie verloren’, zegt hij.
Dit is een premium-artikel
Lees direct verder, al vanaf €1,99 per maand. Al abonnee? Log in om direct verder te kunnen lezen.
InloggenBekijk aanbod