Menselijke wiskunde

Denken wiskundigen wel zo exact? Dat is de vraag die auteur Ton Langendorff opwerpt in dit boek met gelijknamige titel. Helaas is daarbij een bekend spreekwoord van toepassing, want de vraag stellen is hem in dit geval ook meteen beantwoorden.

Wiskundigen zijn immers geen wandelende rekenmachines, maar gewone mensen. En gewone mensen denken heus niet altijd exact.

Desondanks is de zoektocht van Langendorff zeker interessant, en bovenal uitvoerig. Hij gaat te werk als een soort antropoloog die wiskundigen bestudeert als waren ze een weinig bekende mensenstam op een geïsoleerd tropisch eiland. Dat is niet vreemd wanneer je bedenkt dat Langendorff, voordat hij manager werd van het wiskunde-instituut van de drie Technische universiteiten, culturele antropologie studeerde.

Met behulp van die antropologische denkwijze en zijn gesprekken met dertien hoogleraren, komt hij vervolgens tot conclusies, al blijken die helaas niet bepaald wereldschokkend. Wiskundigen denken helemaal niet zo exact en aan hun logisch rigide en keurig gestructureerde vakpublicaties gaat een periode van chaotische creativiteit en mentale knutselarij vooraf.

Hoewel weinig verrassend, is het boek van Langendorff toch wel degelijk de moeite waard. De hoofdstukken zijn pakkend geschreven en hij documenteert zijn zoektocht op uitgebreide wijze. In de gedeelten waarin Langendorff in zijn eigen woorden allerlei wiskundige zaken bespreekt, slaagt hij er goed in de teksten toegankelijk te maken voor leken.

Al met al is Denken wiskundigen wel zo exact? een boek dat geschikt is voor iedereen die het menselijke brein van wiskundigen beter wil leren kennen.