Terwijl komeet ISON de zon nadert, houdt Nasa de komeet nauwlettend in de gaten. De zon zou binnenkort de staart van de komeet kunnen afscheuren, zo rapporteert de ruimtevaartorganisatie.
De zon is de laatste tijd erg actief geweest, waardoor de kans groot is dat ISON zijn staart verliest. ISON raast al een tijdje richting de zon. Zodra de komeet de zon nadert, kan hij flink in helderheid toenemen. De komeet is daardoor met het blote oog te zien.
Op 28 november zal ISON de atmosfeer van de zon binnengaan, op een afstand van ‘slechts’ een miljoen kilometer van het zonoppervlak. Als op dat moment een uitbarsting van zonnewind plaatsvindt, zou die volop met de komeet botsen. De kern van de komeet zou dan intact blijven, maar de zwakke staart zou een flinke klap krijgen.
Thomas Hertog werkte samen met Stephen Hawking en onderzoekt de oerknal
Tijd en natuurwetten zijn voortgekomen uit de oerknal, in een chaotisch proces van toevalligheden, zegt theoretisch natuurkun ...
In 2007 verloor de komeet Encke zijn staart toen zonnewind met deze komeet botste. De kans dat hetzelfde gebeurt met ISON is groot, meent Nasa. ISON zal dertig keer dichter bij de zon komen dan Encke dat in 2007 deed. Daarnaast is de zon de laatste tijd opvallend actief geweest, waardoor veel zonnewind en plasmawolken aan haar oppervlak ontsnappen. ‘In het jaar 2007 was er een minimum aan zonneactiviteit’, zegt Nasa-onderzoeker Angelos Vourlidas. ‘Nu zitten we juist op een piek van de zonnecyclus.” De kans op een botsing tussen komeet en zonnewind is dus aanzienlijk.
In april 2007 scheurde een plasmawolk komeet Encke’s staart af.
Bron: Nasa
‘Ik zou het fantastisch vinden als komeet ISON door een plasmawolk wordt geraakt’, zegt astronoom Karl Battams. ‘Het zou ons een kans geven om de extreme effecten op de staart van de komeet te bestuderen.’ De richting waarin de staart verdwijnt, zou ook onthullen in welke richting het binnenste van de plasmawolk beweegt.
Komeet Encke (voorop) en ISON (achter). Dankzij de zonnewind wiebelen de staarten van beide kometen.
Bron: Nasa
