Dankzij een bouwsel van fijne celluloseketens laten onderzoekers zenuwcellen een driedimensionaal netwerk vormen.
Zenuwcellen laten groeien en een stabiel netwerk laten vormen, kan nu dankzij nanocellulose. Onderzoekers van de technische universiteit van Chalmers en de universiteit van Gothenburg slaagden daarin nadat ze een positieve lading aanbrachten op het nanocellulose. Dat is een poreus weefsel gevormd uit celluloseketens met een lengte tot twee micrometer en een diameter van 5 tot 20 nanometer.
De zenuwcellen gingen groeien en maakten contact met elkaar in zogenaamde synapsen, zodat ze signalen naar elkaar konden versturen. Op 25 maart presenteren de Zweden hun resultaten in San Diego, bij een bijeenkomst van de American Chemical Society.
‘Ik probeer robots te ontwikkelen die ook echt een nieuwe stap maken’
Hoe werkt vliegen? Dat lijkt een simpele vraag, maar voor luchtvaarttechnicus en bioloog David Lentink is het een levenslange zoektocht.
De derde dimensie maakt dat de zenuwnetwerken in nanocellulose een veel realistischer model zijn dan de traditionele kweken van zenuwcellen. Er is al een netwerk met honderd zenuwcellen gemaakt, dat zowel elektrische signalen als boodschappen door neurotransmitters kan verwerken. De onderzoekers willen ook de invloed van allerlei andere chemische stoffen bekijken en leren wat er gebeurt in een vroeg stadium van de ziekte van Alzheimer. Een voordeel van het kunstmatige zenuwweefsel is dat het geschikt is voor sommige experimenten waarvoor anders proefdieren nodig zijn. Daarnaast reppen ze over de mogelijke ontwikkeling van een biocomputer.
Onderzoeksleider prof dr Paul Gatenholm heeft met nanocellulose ook kunstmatige bloedvaten gemaakt, die nu aan preklinische testen worden onderworpen, en bestudeert de toepassing van nanocellulose als basis voor het laten groeien van kraakbeen voor oorschelpen. De stof laat zich door bacteriën vervaardigen, maar ook uit houtpulp worden geïsoleerd.
