Nederlandse onderzoekers hebben ontdekt dat de schimmel Parengyodontium album het meest voorkomende type plastic in de oceaan, polyethyleen, kan afbreken.
Een schimmel die is aangetroffen op drijvend zwerfvuil in de Noordelijke Stille Oceaan kan het meest voorkomende type plastic in zee afbreken. Dit publiceerden Nederlandse onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Science of the Total Environment.
UV-straling
In laboratoriumexperimenten hebben microbioloog Annika Vaksmaa van het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) en haar collega’s aangetoond dat de witte, draadvormige schimmel Parengyodontium album met succes een van de schadelijkste plasticsoorten, polyethyleen, kan afbreken. Daarvoor moet het plastic eerst blootgesteld zijn aan uv-straling in zonlicht.
Is het aardse magneetveld de weg kwijt?
Volgens sommigen kan het aardmagneetveld elk moment omkeren. Is er reden tot zorg?
Uv-straling veroorzaakt chemische veranderingen in polyethyleen die het plastic gevoeliger maken voor aanvallen door de schimmelenzymen, zegt Vaksmaa. Bij het verteringsproces komt ook koolstofdioxide vrij, maar verhoudingsgewijs is de uitstoot niet groter dan wat mensen uitstoten bij het ademhalen.
Brouwerijtips
Vaksmaa is overtuigd dat de schimmel een groot potentieel heeft. Toch is ze voorzichtig met het gebruik ervan in het wild. ‘Als we een microbe aan een natuurlijk systeem toevoegen, kunnen we het verpesten in plaats van goed te doen’, zegt ze.
In plaats daarvan suggereert ze dat het beter zou zijn om het plastic eerst te verzamelen en het terug te brengen naar het land. Daar kan het verteerd worden door P. album dat in bulk gekweekt is. Dit zou je volgens Vaksmaa kunnen doen met beproefde technieken, zoals bijvoorbeeld gebruikt door brouwerijen.
Bij de bron
Door de noodzaak van UV-blootstelling kan P. album niet werken bij plastic dat zinkt. Maar gezien de diversiteit aan zeeschimmels acht Vaksmaa het zeer waarschijnlijk dat haar team enkele diepzeesoorten zal vinden die dit wel kunnen.
Mensen produceren elk jaar meer dan 400 miljard kilo plastic. Naar schatting komt 4 procent hiervan in de oceaan terecht. ‘Het is geweldig om te zien dat microben kunnen helpen bij het verminderen van relatief grote problemen. Maar het is belangrijk om het probleem bij de bron aan te pakken. Dat betekent dat we in de eerste plaats moeten voorkomen dat plastic in de natuur terechtkomt’, zegt Vaksmaa.
