Birmingham (GB) – Het gedrag van zandvlooien verklapt de kwaliteit van een strand.


Het gedrag van de zandvlo vertelt ons hoe het met onze stranden en de kwaliteit van het zand is gesteld, concludeert een team van Britse en Italiaanse onderzoekers. Zij bestudeerden het glibberige diertje op verscheidene Italiaanse en Noord-Afrikaanse stranden.
De zandvlo, ter grootte van een halve vingernagel, leeft in de vochtige zandbodem. 's Nachts kruipt het kreeftachtige beestje te voorschijn en gaat op zoek naar voedsel. Bij zonsopgang zoekt het zijn zanderig holletje weer op. Daarbij maakt de vlo gebruik van zijn eigen 'Global Positioning System'. De zon en de maan fungeren als referentiepunt. Met behulp van zijn biologisch klok corrigeert hij zijn oriëntatie voor de beweging van de zon en de maan langs de hemel.
Er bestaat een natuurlijke variatie in het navigatievermogen van vlooienpopulaties. Biologen van de universiteiten van Birmingham en Florence toonden aan dat deze variatie verandert met de stabiliteit van het strand. Zandvlooien van San Rossario, een eroderend Italiaans strand aan de Thyreense Zee, zijn gemiddeld minder nauwkeurig in hun oriëntatie dan vlooien van Castiglione della Pescaia. Dit is een stabiel strand ten zuiden van San Rossario. Vergelijkbare verschillen zagen de onderzoekers tussen vlooien op Noord-Afrikaanse stranden.
Met deze gegevens hebben strandbeheerders een mooi instrument in handen om de stabiliteit van hun strand te toetsen. Mocht je op het strand een verdwaalde zandvlo tegenkomen, dan is dat een teken dat je zandkasteel op los fundamenten staat.

Frédérique Melman