Verschillende organisaties hopen ooit grondstoffen van planetoïden te halen, maar het lijkt erop dat hun plannen in het water vallen. Volgens Martin Elvis, astrofysicus aan Harvard University, zijn er maar weinig planetoïden die een rendabele ‘oogst’ kunnen opleveren.
Elvis ging op zoek naar planetoïden die aan twee eisen voldoen. Ten eerste moeten de planetoïden kostbare grondstoffen bevatten (water, of metalen in de platinagroep zoals platina of iridium). Ten tweede moeten de planetoïden zich dicht genoeg bij de aarde bevinden om het winnen van deze grondstoffen rendabel te maken. De prijs van het mijnen van deze planetoïden moet dus lager zijn dan de winst die je met de gewonnen grondstoffen kunt maken.
Wel of niet?
Elvis in totaal bekeek zo’n 20.000 planetoïden. Deze kandidaten liggen relatief dichtbij en hebben een diameter van meer dan honderd meter, waardoor een reis naar de ruimterots de moeite waard is. Uit zijn analyse blijkt dat slechts achttien van deze ruimterotsen water kunnen bevatten. Hoogstens tien exemplaren bevatten waardevolle grondstoffen.
Thomas Hertog werkte samen met Stephen Hawking en onderzoekt de oerknal
Tijd en natuurwetten zijn voortgekomen uit de oerknal, in een chaotisch proces van toevalligheden, zegt theoretisch natuurkun ...
Niet iedereen is het echter eens met de berekening van Elvis. Eric Anderson is mede-oprichter van Planetary Resources, een bedrijf dat hun blik op de grondstoffen van planetoïden heeft gevestigd. Anderson verklaarde aan BBC News dat Elvis’ berekeningen er minstens een factor honderd naast zitten. Volgens Anderson stelt zijn bedrijf namelijk minder strenge eisen aan de te bezoeken planetoïden dan Elvis dat doet in zijn onderzoek.