Condensdrogers en warmtepompdrogers worden verkocht als ‘duurzame’ optie omdat ze geen microvezels direct in de lucht lozen. Nu blijkt echter dat door zulke wasdrogers grote hoeveelheden microvezels in het oppervlaktewater terechtkomen.
Onderzoek heeft aangetoond dat alle soorten wasdrogers aanzienlijke hoeveelheden microvezels in het milieu loslaten. Daardoor worden fabrikanten onder druk gezet om het ontwerp van hun apparaten aan te passen.
Wanneer je kleding wast en droogt, komen er minuscule kledingvezels vrij. Uit eerder onderzoek bleek al dat luchtafvoerdrogers, die warme, vochtige lucht via een uitlaat naar buiten afvoeren, grote hoeveelheden microvezels in de lucht pompen.
AI-assistent kan 113-hulpverlening ondersteunen
Dataspecialist Salim Salmi maakte een AI-tool die 113-hulpverleners ondersteunt.
Nu suggereert een nieuw onderzoek dat condensdrogers, die de vochtige lucht tot water condenseren en opslaan in een compartiment in het apparaat, vergelijkbare hoeveelheden vervuilende microvezels produceren. Deze komen vervolgens in oppervlaktewater terecht.
Verschillende gevolgen
‘Ze genereren allebei een vergelijkbare hoeveelheid vezels, maar de gevolgen zijn heel verschillend’, zegt scheikundige Neil Lant van het bedrijf Procter & Gamble in Newcastle upon Tyne in het Verenigd Koninkrijk. ‘Bij de luchtafvoerdrogers belanden ze in de lucht, maar bij condensdrogers gaan ze de afvoer in.’
Lant en zijn collega’s beoordeelden de prestaties van condensdrogers. Dat deden ze door te testen hoeveel microvezels er vrijkwamen uit ladingen was met nieuwe, schone kleding en met vuile kleding, beide afkomstig van huishoudens in Newcastle.
Ze ontdekten dat er ongeveer 340 milligram vezels – een mix van plastic en katoendraden – vrijkwamen per kilo gedroogde stof. Sommige vezels worden opgevangen door het pluizenfilter, terwijl andere in het gecondenseerde water en in de condensor zelf terechtkomen.
Wanneer je dit extrapoleert naar het Verenigd Koninkrijk en de rest van Europa, komt er jaarlijks minstens 600 ton microvezels in de oppervlaktewateren terecht door wasdrogers. Als consumenten hun pluizenfilters onder stromend water wassen, zoals sommige fabrikanten adviseren, kan dit met 90 procent toenemen, waarschuwt Lant.
Warmtepompdrogers zijn energiezuiniger dan condensdrogers, wat ze een duurzamer imago geeft. Hoewel ze deze drogers niet hebben onderzocht, vermoeden de onderzoekers dat warmtepompdrogers net zoveel microvezels in oppervlaktewateren loslaten als condensdrogers. Dat komt doordat ze ook gecondenseerd water opslaan en gelijksoortige condensors en pluizenfilters bevatten die de vezels opvangen en door de consumenten zelf moeten worden gereinigd.
De echte boosdoener
Wasmachines die niet zijn uitgerust met speciale vezelvangfilters zijn nog steeds een veel grotere bron van vezelvervuiling dan wasdrogers. Lant schat dat de watervervuiling van een condensdroger per wasbeurt 25 procent van de vervuiling van zo’n wasmachine bedraagt. En omdat slechts 15 procent van de was in de droogtrommel wordt gedroogd, is de totale vervuiling door wasmachines veel groter: naar schatting zorgt dat voor het vrijlaten van zo’n 13.000 ton microvezels per jaar in heel Europa. ‘We hebben de juiste prioriteiten door wasmachines als eerste aan te pakken’, zegt Lant.
In Frankrijk moeten alle nieuwe wasmachines vanaf 2025 uitgerust zijn met microvezelfilters. Lant zegt dat soortgelijke wetgeving ‘misschien wel nodig is’ om wasdrogerproducenten te dwingen wasdrogers te veranderen. ‘De aandacht moeten op een gegeven moment op drogers worden gericht, want het is een groot probleem’, zegt hij.
In de tussentijd is hun wasdroger minder gebruiken het beste wat bezorgde consumenten kunnen doen, zegt scheikundige John Dean van de Northumbria-universiteit in het Verenigd Koninkrijk, die ook meewerkte aan het onderzoek. Bovendien is het aan te raden pluizenfilters schoon te maken met een stofzuiger en verzamelde vezels in de vuilnisbak te gooien, voegt hij eraan toe.
