Ruimtesonde Voyager 2 staat op het punt het zonnestelsel te verlaten. De sonde zal daarmee, na Voyager 1, het tweede door mensen gemaakte object zijn dat zich letterlijk tussen de sterren zal begeven.

Voyager 2
Voyager 2 zal het tweede door mensen gemaakte object zijn dat zich letterlijk tussen de sterren zal begeven.
Bron: NASA

De sonde zal binnenkort de interstellaire ruimte betreden: de ‘lege’ ruimte die ons zonnestelsel omringt. Voyager 2 heeft dan zo’n 18 miljard kilometer op de teller staan. Die afstand, die overeenkomt met 120 retourtjes naar de zon, heeft hij afgelegd sinds hij in 1977 de aarde verliet.

Al die tijd bevond Voyager 2 zich in de ‘bubbel’ van het zonnestelsel – de ruimte rondom de zon waar de geladen zonnedeeltjes dominant zijn. Recent ontdekte NASA dat de sonde steeds meer straling op zijn dak krijgt die afkomstig is van buiten het zonnestelsel. Dat betekent dat de sonde de beschermende ‘bubbel’ achter zich laat. NASA-wetenschappers zagen dat de straling alleen al in de maand augustus met 5 procent toenam.

Thomas Hertog werkte samen met Stephen Hawking en onderzoekt de oerknal
LEES OOK

Thomas Hertog werkte samen met Stephen Hawking en onderzoekt de oerknal

Tijd en natuurwetten zijn voortgekomen uit de oerknal, in een chaotisch proces van toevalligheden, zegt theoretisch natuurkun ...

Onzeker pad

Voyager 1, die Voyager 2 voorging, doorstond een vergelijkbare stralingstoename toen hij in mei 2012 de interstellaire ruimte in vloog. Het duurde toen nog zo’n drie maanden voordat de sonde officieel het zonnestelsel had verlaten. Of Voyager 2 er net zo lang over zal doen, is onbekend. Hij bevindt zich op een andere plek dan zijn voorganger, dus zijn reis door de buitenste laag van het zonnestelsel kan anders zijn dan die van Voyager 1. Daarbij verschuift de grens van de ‘zonnestelselbubbel’ regelmatig, doordat de zon in een elfjarige cyclus toe- en afneemt in activiteit.

Niet te stoppen

Heliosfeer
De ‘bubbel’ van ons zonnestelsel – de ruimte rondom de zon waar de geladen zonnedeeltjes dominant zijn – beschermde Voyager 2 gedurende zijn reis tegen kosmische straling van buitenaf. Die tijd is nu voorbij.
Bron: NASA/IBEX/Adler Planetarium

De sondes hebben alle verwachtingen ruimschoots overtroffen. Ze waren gebouwd om vijf jaar operationeel te zijn, lang genoeg om –met wat geluk – de  gasreuzen van ons planetenstelsel te kunnen onderzoeken. Ruim veertig jaar later is wel duidelijk dat we de levensverwachting van de Voyagers naar boven mogen bijstellen. Ooit zal de dag komen dat de kernreactors die de sondes van energie voorzien de geest geven. Maar ook dan zullen de Voyagers eindeloos door de kosmos racen. Het enige dat hun van hun pad kan brengen is een botsing – en de kans daarop is in de lege ruimte nihil.

Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.

Lees ook: