Bij sommige vrouwen spuit bij een orgasme een grote hoeveelheid heldere vloeistof uit de plasbuis. Dat is een ander proces dan een vrouwelijke ejaculatie, waarbij een kleine hoeveelheid melkachtige vloeistof vrijkomt. Nu is de bron van beide vloeistoffen geïdentificeerd.
Bij het squirten door een orgasme komt vloeistof vrij uit de blaas, heeft Japans onderzoek bevestigd. Hiermee is een langlopend seksueel mysterie opgehelderd.
Vrouwen kunnen verschillende soorten vloeistof produceren tijdens de seks. Bij opwinding komt er een vloeistof vrij die werkt als glijmiddel. Daarna, als een orgasme is bereikt, kunnen soms twee andere soorten vloeistof uit de urinebuis komen. De een is een melkachtige vloeistof die in kleine hoeveelheden wordt afgescheiden, de ander is een heldere vloeistof die in grote hoeveelheden vrijkomt. De heldere variant kan hoeveelheden aannemen tot wel honderden milliliters.
Kunnen fagen helpen in de strijd tegen antibioticaresistentie?
Faagtherapie kan de toegenomen antibioticaresistentie het hoofd bieden. Deze kleine virussen kunnen specifieke bacteriën doden.
Orgasmevloeistoffen
Voorheen werden beide orgasmevloeistoffen gezien als vrouwelijke ejaculatie. Maar deze term wordt inmiddels alleen nog gebruikt voor de melkachtige vloeistof, terwijl squirten wordt gebruikt om het vrijkomen van de heldere vloeistof te beschrijven. Ongeveer 5 procent van de vrouwen in westerse landen zou kunnen squirten. Maar wat de vloeistof is en waar hij vandaan komt, was lang onzeker.
Een onderzoek uit 2014 onder leiding van de Franse gynaecoloog Samuel Salama, nu werkzaam in het Poissy-Saint-Germain-en-Laye-ziekenhuis in Parijs, suggereerde dat het bij squirten gaat om het uitstoten van urine uit de blaas. Uit echoscopie-opnamen van zeven vrouwen die konden squirten, bleek dat hun blaas voor het squirten vol was, en direct daarna leeg.
Om het zeker te weten injecteerden Miyabi Inoue, uroloog in de Miyabi Urogyne-kliniek in Japan en haar collega’s een blauwe kleurstof gemengd met water in de blaas van vijf vrouwelijke vrijwilligers. Een mannelijke vrijwilliger stimuleerde de vrouwen vervolgens seksueel, totdat ze squirtten. Een onderzoeker ving de uitgestoten vloeistof op in een steriele beker.
Squirtrichting variabel
In alle gevallen was de gespoten vloeistof blauw. ‘Dit bevestigt dat het squirten inderdaad uit de blaas lijkt komt’, zegt seksuoloog Jessica Påfs van de Universiteit van Göteborg in Zweden, ‘Maar er zijn nog zoveel vragen. Heeft de vloeistof dezelfde samenstelling als urine? En hoe komt het dat sommige vrouwen deze vloeistof uitstoten, en anderen niet?’
De vrouwen in het onderzoek hadden allemaal een goede blaascontrole, wat erop wijst dat het squirten niet wordt veroorzaakt door urine-incontinentie, zegt Inoue.
Op het moment van squirten leken vier vrouwen in het onderzoek ook vrouwelijke ejaculatie te ervaren. Bij dit aparte fysiologische proces wordt een paar milliliter of minder, dikke melkachtige vloeistof afgescheiden uit kleine klieren naast de urinebuis, de klieren van Skene, ofwel de vrouwelijke prostaat. Deze vloeistof bevat het prostaat-specifiek antigeen (PSA), dat ook aanwezig is in het ejaculaat dat door de mannelijke prostaat wordt geproduceerd.
Plezierig, overschat of gênant
De gesquirte vloeistof van vier van de vrouwen in de studie bleek ook PSA te bevatten. Dat suggereert dat zij vrouwelijk ejaculaat produceerden op hetzelfde moment als dat zij squirten. De twee vloeistoffen vermengden zich dan in de urinebuis.
Påfs ontdekte dat de ervaringen van vrouwen met squirten sterk uiteenlopen. Zij interviewde 28 vrouwen in Zweden die kunnen squirten. Voor sommigen voelde het heel lekker, terwijl anderen het overschat vonden, of juist gênant. Sommigen zeiden dat het squirten onvrijwillig was, terwijl anderen het juist door oefenen leerden.
Påfs bestudeerde ook de ervaringen van vrouwen met squirten in Rwanda, waar squirten in hoog aanzien staat. ’Vrouwen in Rwanda praten erover als het hoogste niveau van bevrediging, verbonden met de ontspanning en klaarkomen. Kennis over hoe je het doet, wordt doorgegeven van generatie op generatie’, zegt ze.
