Chirurgen van ULB transplanteerden een hand bij een 22-jarige Belg. Meteen een chirurgische primeur voor de Benelux.
Twee weken geleden kreeg David in het Erasmusziekenhuis in Anderlecht een nieuwe hand. Een echte … één die afkomstig was van een overleden donor. Anderhalf jaar geleden verloor David zijn rechterhand. Hij raakte geklemd in een vleesgehaktmolen. Sindsdien draagt hij een prothese waarmee hij wel objecten kan grijpen, maar de jonge patiënt vond het gebrek aan sensorische gevoeligheid erg storend.
Toch werd er volgens prof. Frédéric Schuind, hoofd van het chirurgenteam van de Université Libre de Bruxelles, met deze handtransplantatie niet over één nacht ijs gegaan. De problemen bij een dergelijke ingreep overstijgen namelijk die van de ingewikkelde operatie op zich. Er is in de eerste plaats het probleem van de afstoting, waardoor een levenslange behandeling nodig is met medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken. Daarenboven is het psychologische aspect is niet te onderschatten: een patiënt met een getransplanteerde hand wordt voortdurend visueel geconfronteerd met zijn donororgaan, dat is niet zo met een donorhart of – nier. Voor sommige patiënten is het psychologisch heel moeilijk om die hand als een deel van hun eigen lichaam te beschouwen.
Ieder mens een persoonlijk dieet
Gezondheidseconoom Milanne Galekop onderzocht gepersonaliseerde diëten. Zijn die echt de moeite en de kosten waard?
Daarom werd David volledig en herhaaldelijk geïnformeerd over de ingreep en in het bijzonder over de risico’s op afstoting en de mogelijke psychische moeilijkheden. Bovendien ontmoette David een Oostenrijkse politieagent die zijn beide handen had verloren bij een bomaanslag. Vijf jaar later had een Oostenrijks artsenteam bij hem twee nieuwe handen getransplanteerd. De Oostenrijker wist David helemaal te overtuigen. “De man kwam mij ophalen met zijn eigen wagen, we gingen samen op restaurant en hij kon zelfs werken in zijn tuin,” vertelt David.
Twee weken na de twaalf uur durende operatie stelt David het goed: de hand wordt goed doorbloed en er zijn geen afstotingsverschijnselen. David kan al enkele vingers bewegen en zijn pols lichtjes plooien. Voor een volledige revalidatie rekenen de artsen op twee jaar.
Over de hele wereld werden tot nu toe bij vijftien patiënten handtransplantaties uitgevoerd. Niet altijd waren deze succesvol. Al meermaals moest de getransplanteerde hand weer worden geamputeerd omwille van afstotingsverschijnselen of omdat de patiënt het nieuwe lichaamsdeel psychisch niet kon aanvaarden. De ULB-artsen hopen dat het met de nieuwe hand van David beter zal aflopen.
