Dikke stokstaartjes hebben de meeste kans op het alleenrecht op voortplanting. Stokstaartjes proppen zich daarom vol in hun weg naar de top.

Een dik stokstaartje heeft meer kans om zich te mogen voortplanten. Foto: Lindsay Wilson
Dikke stokstaartjes hebben de meeste kans om zich te mogen voortplanten.
Foto: Lindsay Wilson

Stokstaartjes die strijden om de toppositie eten zoveel als ze kunnen om zwaarder te zijn dan hun broer of zus. Dat publiceren biologen van de University of Cambridge in Nature.

Rivalen

Stokstaartjes leven in hiërarchische gemeenschappen waarin alleen het alfamannetje en alfavrouwtje zich mogen voortplanten. Een alfavrouwtje doodt zelfs het nageslacht van rivalen totdat zij haar eigen nestje heeft gekregen.

‘Ik probeer robots te ontwikkelen die ook echt een nieuwe stap maken’
LEES OOK

‘Ik probeer robots te ontwikkelen die ook echt een nieuwe stap maken’

Hoe werkt vliegen? Dat lijkt een simpele vraag, maar voor luchtvaarttechnicus en bioloog David Lentink is het een levenslange zoektocht.

Jonge stokstaartjes moeten soms jaren wachten tot een plaats aan de top vrijkomt. Wanneer dit eenmaal gebeurt, is het meestal het dikste stokstaartje dat deze plek inneemt. Eerder onderzoek wees uit dat stokstaartjes die net een toppositie hebben gekregen, in de eerste maanden nog meer aankomen om deze positie te behouden. Ook later kunnen ze nog flink in gewicht toenemen wanneer hun belangrijkste rivaal bijna even zwaar wordt.

Bijvoeren

Wetenschappers wilden weten of stokstaartjes die strijden om de hoogste rang eveneens ervoor zorgen dat ze meer eten en zwaarder worden. Daarom voerden ze een experiment uit onder veertien groepen stokstaartjes in de Kalahari-woestijn. De onderzoekers selecteerden 48 broeder- en zusterparen. De kleinste van de twee voerden ze dagelijks bij met gekookt ei.

Risico’s

Drie maanden lang hielden de onderzoekers de groeisnelheden van de tweetallen bij en vergeleken ze die met een controlegroep. Ze ontdekten dat de broer of zus van het bijgevoerde stokstaartje meer ging eten in een poging om zwaarder te blijven.

De stokstaartjes die probeerden de groei van hun rivaliserende broer of zus bij te houden, moesten dit halverwege opgeven. Mogelijk lukte het ze gewoonweg niet om genoeg te eten. Een andere verklaring is dat de risico’s van het extra foerageren te groot werden. Stokstaartjes die zoeken naar eten, hebben een grotere kans om ten prooi te vallen aan predators.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.

Lees ook: