Het afval van de meest stinkende vrucht te wereld, de doerianvrucht, is te recyclen tot een apparaatje dat razendsnel elektrische auto’s en gadgets kan opladen.
Vincent Gomes van de Universiteit van Sydney, expert op het gebied van polymeren, heeft samen met collega’s restjes van de doerianvrucht, berucht vanwege de stank die hij verspreidt, en de jackfruit, de grootste boomvrucht ter wereld, gebruikt om superlichte, holle materialen te maken genaamd aerogels. Deze aerogels vormen efficiënte onderdelen voor apparaatjes genaamd supercondensators, die energie kunnen opslaan.
‘Doerianvruchten en jackfruit leveren oneetbaar afval op dat poreus is’, zegt Gomes. ‘Daardoor zijn ze mogelijk een goedkoop alternatief voor dure materialen als koolstof nanobuisjes en grafeen, die nu in supercondensators worden gebruikt.’
‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’
Het is belangrijk dat we AI-systemen kunnen vertrouwen. AI-onderzoeker Pınar Yolum stelt dat betrouwbare AI-systemen bezwaar moeten kunnen maken tege ...
Kleine stootjes vermogen
Supercondensators werken anders dan gewone batterijen. Je kunt er minder energie in opslaan, maar ze zijn wel veel sneller op te laden.
Ze zijn bijvoorbeeld te gebruiken om de energie op te slaan die wordt gewonnen uit het remmen van elektrische auto’s. Die energie kan dan naar de accu, of kan kleine stootjes vermogen leveren om snel op te trekken.
Doodgereden dieren
Afvalproducten als papierpulp, watermeloen en suikerriet zijn eerder al gebruikt om aerogels te maken voor supercondensators. Maar de doerianvrucht en de jackfruit zijn minder gebruikelijke materialen.
De doerianvrucht is een Aziatische delicatesse die eruit ziet als een ananas met stekels en zacht fruit bevat. Als je de schil opensnijdt, komt er een geur vrij die wel is vergeleken met rottende doodgereden dieren.
Jackfruits zien eruit als enorme, langwerpige pruimen. Het vruchtvlees heeft een draderige structuur, waardoor jackfruit een populaire veganistische vervanger is voor pulled pork.
Poreus en ultralicht
Om deze vruchten te maken tot geschikte materialen voor supercondensators, verhitte het team van Gomes de oneetbare, sponzige kernen met stoom om ze daarna te vriesdrogen. Vervolgens gingen de kernen een oven in, waar ze veranderden in poreuze, ultralichte aerogels. Daar maakten de onderzoekers elektroden van.
Toen het team de elektroden van doerianvrucht en jackfruit in een supercondensator plaatsten, bleek de doerian-elektrode het beste te functioneren. Bovendien kunnen deze elektroden meer energie opslaan dan de op koolstof gebaseerde materialen die nu in gebruik zijn.
Het onderzoek van Gomes en collega’s is gepubliceerd in het Journal of Energy Storage.