Michiel van der Klis is vanaf 1993 hoogleraar sterrenkunde aan het Sterrenkundig Instituut 'Anton Pannekoek' van de Universiteit van Amsterdam (UvA). De astrofysicus onderzoekt röntgenstraling uit dubbelsterren. Dubbelsterren zijn twee sterren die om elkaar heen draaien. Een klein percentage van zulke dubbelsterren bevat een neutronenster of een zwart gat.

Zwarte gaten en neutronensterren zijn de twee zwaarste soort objecten in het heelal. Van der Klis bestudeert hoe materie beweegt in de sterke zwaartekracht van die hemellichamen. Dat levert niet alleen gegevens op over de massa, straal en rotatiesnelheid van sterren en zwarte gaten, maar biedt ook inzicht in de algemene relativiteitstheorie.

In de jaren negentig zorgde Van der Klis zijn groep voor wereldnieuws. De groep ontdekte de eerste röntgenster die vierhonderdmaal per seconde om zijn as draait. Het bestaan van zo'n ster was zestien jaar eerder al voorspeld, maar nog nooit bewezen. Een andere wetenschappelijke doorbraak van de onderzoeker was zijn verklaring waarom röntgenstraling uit dubbelsterren niet uit stabiele pulsen bestaat maar uit quasi-periodieke oscillaties.


Michiel van der Klis (Den Haag, 9 juni 1953) is vanaf 1993 hoogleraar sterrenkunde aan het Sterrenkundig Instituut 'Anton Pannekoek' van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Van der Klis promoveerde in 1983 aan de UvA op waarnemingen aan röntgensterren. Na zijn promotie werkte hij onder meer bij het Europese ruimtevaartcentrum ESTEC in Noordwijk. Van der Klis keerde in 1989 naar de UvA terug als universitair hoofddocent, waarna hij in 1993 hoogleraar werd. Van der Klis kreeg in 1987 de Bruno Rossi Prize, de hoogste internationale onderscheiding in de hoge-energieastrofysica. In 1991 ontving hij een Pionier-subsidie van NWO om een onderzoeksgroep op te bouwen.