Een ultradunne, platte lens bundelt licht haarscherp in een brandpunt.
De lens, vervaardigd door natuurkundigen van de Harvard School of Engineering and Applied Sciences, heeft een dikte van slechts 60 nanometer. Hij bestaat uit een siliciumschijfje met daarop een concentrisch ringenpatroon van gouden V-vormige nano-antennes. De lens kan werken met golflengten van het nabije infrarood tot in het terahertzgebied.
Dit is hoe we wiskundefobie te lijf kunnen gaan
Sarah Hart vertelt hoe we de angst voor getallen en formules weg kunnen nemen.
In normale lenzen ontstaat een faseverschil als lichtstralen zich een weg banen door het volumineuze lensmateriaal. Hoe langer de weg, des te meer de fase verschuift. In deze ultraplatte lenzen ontstaat die faseverschuiving direct aan het oppervlak. De gouden antennes vangen het licht en houden het even vast voordat het weer verder gaat. De grootte en de vorm van de antennes en hun onderlinge afstand bepalen welke golflengte licht de lens bundelt in het brandpunt.
De lens wordt gemaakt door allereerst de dunne plak silicium te bedekken met een laagje goud met een dikte van een nanometer, zo beschrijven de onderzoekers in Nano Letters. Daarna verwijderen ze delen van de goudlaag, zodat de minuscule antennes overblijven. De nieuwe optische techniek heeft geen last van allerlei beeldvervormingen die bij gebruikelijke lenzen optreden.
Erick Vermeulen
