In Californië heeft een luchtschip met een volledig stijve constructie zijn eerste test doorstaan. Binnen een week moet het nieuwe type zeppelin bij volgende testen het luchtruim kiezen, al is dat binnenin een reusachtige hangar en tot een hoogte van slechts vier meter. Het Pentagon kijkt nauwlettend toe.
In de jaren dertig kwam er een vroegtijdig einde aan de glorietijd van de grote zeppelins, waarin een stijve constructie de vorm van de reusachtige luchtschepen bepaalde. Er was de ontploffing van de met waterstofgas gevulde Hindenburg en daarnaast worstelden de Graf Zeppelin II, maar ook de Amerikaanse Akron en Macon, met technische hindernissen. Het Californische bedrijf Aeros heeft nu een nieuw type ontwikkeld. Hun inzet van moderne technologie moet de comeback van het luchtschip mogelijk maken. In eerste instantie ondersteunt het Amerikaanse leger de ontwikkeling. Het wil nagaan of een luchtschip grote vrachten over grote afstanden kan wegbrengen en – minstens zo belangrijk – weer kan ophalen. Dankzij verticaal landen en opstijgen is een landingsbaan onnodig
Het protoype, de Pelican, bevat het edelgas helium in het drijflichaam. Het schip, met een massa van ruim 16.000 kilogram en een lengte van 70 meter, moet een lading van bijna 2000 kilogram kunnen vervoeren. Daarbij kan het een snelheid van meer dan 200 kilometer per uur bereiken. Aeros ontwikkelde een systeem dat de opwaartse kracht kan manipuleren, zodat het problematische dumpen of opnemen van ballast onnodig is. Bovendien moet het luchtschip moeiteloos zware lading kunnen afleveren, zonder dat daarbij grondpersoneel het met kabels moet verankeren om te voorkomen dat het wegwaait. Moderne pomptechnologie maakt het mogelijk om helium te pompen naar vaten waarin een hogere druk heerst. Daarmee stijgt het soortelijk gewicht van het luchtschip zodat het daalt. Als het helium in de ruimte met atmosferische druk terugstroomt, daalt het soortelijk gewicht en stijgt het luchtschip. Als dat goed werkt, is grondpersoneel inderdaad overbodig.
‘Als we iets buitenaards ontmoeten, dan is het een machine’
Oude sterren en pril leven – dat zijn de onderwerpen waar het hart van sterrenkundige Leen Decin harder van gaat kloppen.
Nu is 2000 kilogram aan lading niet zo heel veel. Aeros heeft al ontwerpen voor grotere modellen die navenant meer lading kunnen torsen. Een model dat 66 ton kan vervoeren, moet 5500 kilometer kunnen afleggen zonder bij te tanken. Het ultieme doel, waarin het Pentagon geïnteresseerd is, zal een luchtschip zijn dat 500 ton lading over een afstand van 20.000 kilometer kan vervoeren
.
Vanwege de stijve constructie heeft het nieuwe type luchtschip, dat Aeros de naam Aeroscraft heeft gegeven, geen sigaarvorm zoals de klassieke zeppelins, maar is het veel breder. Daardoor kan het bij dezelfde lengte tot wel viermaal zoveel heliumgas herbergen.
