Paleontologen hebben een gigantische gevederde dinosaurus ontdekt die lijkt op een uit de kluiten gewassen struisvogel. De ontdekking van de nieuwe dino biedt mogelijk meer inzicht in de familie van deze soort.
Bron: Carnegie natuurhistorisch museum
Een groep paleontologen van het Smithsonian- en Carnegie natuurhistorisch museum en de Universiteit van Utah beschreven samen de ontdekte dino. Ze vonden de fossielen van een grote gevederde dinosaurus in leisteen van de Hell Creek formatie in de Verenigde Staten. Ze gaven het dier de naam Anzu wyliei, genoemd naar een vogelachtige demoon uit de Mesopotamische mythologie. Het verslag van de onderzoekers verschijnt vandaag in het vakblad Plos One.
Anzu wyliei behoort tot de familie van de Caenagnathoidea, een groep tweepotige dinosauriërs waarvan onderzoekers tot nu toe vooral fossielen in Azië vonden. Vondsten van die dino’s uit Noord-Amerika waren tot voor kort veel zeldzamer dan uit Azië. Paleontologen hadden tot nu, zowel uit Azië en Amerika, incomplete fossielen die niet genoeg waren om een gedetailleerd beeld te krijgen van hoe de dieren eruit zagen.
Mieren zijn magnifieke navigators
Mieren zijn in staat tot verbazingwekkende navigatieprestaties. Misschien kan waardering hiervoor helpen om deze insectensoorten te behouden.
Met drie opgegraven exemplaren van Anzu wyliei hebben paleontologen het grootste deel van het skelet van deze dinosauriër compleet. Hiermee konden ze voor het eerst een gedetailleerd beeld krijgen van de anatomie en de biologie van het dier. Bovendien vonden de onderzoekers de verwantschappen die Anzu heeft met andere soorten in de Caenagnathoidea-familie.
De paleontologen melden dat de dinosaurus 68 tot 66 miljoen jaar geleden leefde, tijdens het Laat-Krijt, het laatste tijdperk van de dinosaurussen. Anzu had een lengte van ongeveer 3,5 meter, met een heuphoogte van 1,5 meter. Met zijn lange nek en slanke poten doet Anzu wyliei denken aan een enorme struisvogel met veren op de geklauwde voorpoten en lange staart. Op zijn kop had hij een kuif. De bek van de vogelachtige dino lijkt een tandeloze snavel te geweest te zijn.
Onderzoekers waren het lang oneens over wat dieren uit de Caenagnathoidea-familie aten. Ze dachten dat de dieren voornamelijk eieren van andere dino’s aten, omdat paleontologen ze vaak vonden met eieren in de bek. Maar het blijkt zo te zijn dat de dieren juist hun eigen eieren konden beschermen door ze in de bek te dragen. Vanwege de schedelstructuur van Anzu denken de wetenschappers dat het dier een omnivoor was, net als veel andere soorten die gevonden zijn uit de Hell Creek formatie.
Op basis van de Caenagnathoidea familie-relaties concluderen wetenschappers dat de dinosaurussen een breed voedingspatroon hadden. In dezelfde familie kwamen zowel herbivoren als omnivoren voor, die het herbivore dieet aanvulden met predatie op kleine dieren of eieren.
Door het onderzoeken van de evolutionaire verbanden tussen de dino’s in de familie van Anzu wyliei kwam aan het licht dat de groep ontzettend divers was. In de familie kwamen ook soorten voor die zo klein waren als een kalkoen.
Lees verder: