Altijd al gedroomd van infraroodzicht? Deze superkracht is wellicht dichterbij dan je denkt. Onderzoekers zijn er namelijk in geslaagd muizen tien weken lang infrarood ‘nachtzicht’ te geven door middel van een simpele injectie met verwaarloosbare bijwerkingen.
Behalve een toffe superkracht biedt deze techniek mogelijk een oplossing voor mensen met kleurenblindheid waarbij je de kleur rood niet kunt onderscheiden, zegt hoofdauteur Tian Xue van de University of Science and Technology in China in een verklaring.
De truc bij deze methode is dat de nanodeeltjes binden met netvliescellen in de ogen die licht omzetten in elektrische signalen.
‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’
Het is belangrijk dat we AI-systemen kunnen vertrouwen. AI-onderzoeker Pınar Yolum stelt dat betrouwbare AI-systemen bezwaar moeten kunnen maken tege ...
Net als mensen kunnen muizen geen licht waarnemen van golflengten langer dan 700 nanometer, aan het rode eind van het zichtbare spectrum. De nanodeeltjes absorberen echter licht van een langere, infrarode golflengte en zetten deze om in een kortere golflengte die netvliescellen wél kunnen waarnemen. Het omgezette licht piekt op een golflengte van 535 nanometer, waardoor de muizen het infrarode licht waarnemen als de kleur groen.
Vernauwde pupillen
Met een reeks experimenten bepaalden Xue en zijn collega’s hoe goed het infraroodzicht van de muizen eigenlijk werkt.
Zo schenen de onderzoekers bijvoorbeeld met infrarood licht in de ogen van de muizen. Bij muizen die de nanodeeltjesinjectie hadden gekregen, vernauwden de pupillen zich, terwijl de pupillen van muizen die geïnjecteerd waren met een controleoplossing niet veranderden. Bovendien vertoonden het netvlies en de visuele cortex van de muizen met de nanodeeltjes een reactie op het infrarode licht.
Waterdoolhoven
Huidige infraroodtechnologie, waarmee de drager objecten of dieren ziet die warmte uitstralen, heeft als nadeel dat er dikke batterijen voor nodig zijn en dat verstoring optreedt door zichtbaar licht.
Uit testjes met waterdoolhoven bleek echter dat de behandelde muizen ook bij blootstelling aan daglicht infrarode patronen nog gewoon konden onderscheiden. Muizen die hadden geleerd dat een bepaald infrarood patroon naar verzonken platform leidt, volgden namelijk dezelfde instructies wanneer ze het patroon in zichtbaar licht kregen voorgeschoteld. Dit duidt erop dat de muizen infrarood en zichtbaar licht op eenzelfde manier waarnemen, schrijven de onderzoekers.
Bij sommige muizen werd het hoornvlies troebel na de injectie, maar dat ging weer binnen een week of twee weer over. Het zelfde effect trad overigens op bij muizen in de controlegroep. Twee maanden na het experiment vonden de onderzoekers bovendien geen andere schade in de ogen van de muizen.