Het mysterie rond een aantal dinosporen in een grot in Australië is eindelijk opgelost. In 1954 vonden archeologen de sporen. Ze dachten dat ze waren gemaakt door een tweepotige dinosaurus die op vier poten liep, maar nu blijkt het toch anders te zitten.
De pootafdrukken werden gevonden in een grot in de buurt van Mount Morgan in de Australische staat Queensland. In deze regio, waar honderden fossiele voetafdrukken te vinden zijn, bevindt zich de grootste diversiteit aan dinosaurussporen van de oostelijke helft van Australië.
Nieuwe technologie onthult het verborgen leven van dinosauriërs
Van migrerende planteneters tot toegewijde ouders: paleontologen ontrafelen stukje bij beetje het gedrag van dinosauriërs.
Archeoloog Ross Staines vermoedde dat de pootafdrukken afkomstig waren van een tweepotige, vleesetende dinosaurus: een klein broertje van de Tyrannosaurus rex. Omdat de afdrukken zo dicht bij elkaar zaten, dacht Staines dat de T. Rex-achtige dit keer niet alleen op zijn voeten had gelopen, maar ook op zijn handen.
Gedetailleerde aantekeningen
Archeologen trokken de uitzonderlijke conclusie van Staines met enige regelmaat in twijfel, maar niemand wist hoe het echt zat. Niet zo vreemd ook, want na de vondst in 1954 werd de grot afgesloten, waardoor archeologen er sindsdien niet meer bij kunnen. Het mysterie bleef dus onopgelost – totdat paleontoloog Anthony Romilio, verbonden aan de Universiteit van Queensland, naar de tandarts ging
Die tandarts, Roslyn Dick, bleek namelijk toevallig de dochter van Staines te zijn, en had nog het nodige materiaal liggen van haar vader. ‘Naast zijn gepubliceerde werk bezat mijn vader foto’s van hoge kwaliteit en gedetailleerde aantekeningen van de vondst’, vertelt Dick. ‘We hebben zelfs een gipsen afgietsel van een voetafdruk.’
Romilio was aangenaam verrast met het nieuwe materiaal. ‘We wilden al eerder het mysterie achter de dinosporen oplossen, maar de foto’s die we hadden, lieten maar vier van de vijf pootafdrukken zien’, vertelt hij in een persbericht.
Geen vleeseters
Het analyseren van het nieuw verkregen materiaal bracht Romilio tot de volgende conclusie: alle vijf de afdrukken zijn van achterpoten. ‘We kregen twee dinosaurussen voor de prijs van één’, zegt Romilio. ‘Het gaat hier niet om één dinosaurus die op vier poten liep, maar om twee dinosaurussen die beiden op hun achterpoten liepen.’
Daarnaast waren de dinosaurussen geen vleeseters zoals de T. rex, maar planteneters. Dit is te zien aan de vorm van de voetafdruk: de drie tenen staan ver uit elkaar en de middelste teen is relatief lang. Dat is typisch voor een planteneter.
