Twee astronomen hebben een half miljoen ‘nieuwe’ planetoïden gevonden en gecategoriseerd die zich verscholen hielden in oude data. Uitzoeken waar deze objecten precies vandaan komen, kan cruciaal zijn voor ons begrip van het vroege zonnestelsel.
Astronoom Aleksej Sergejev en planeetwetenschapper Benoit Carry van de Côte d’Azur-universiteit in Frankrijk vonden de objecten door afbeeldingen van de Sloan Digital Sky Survey (SDSS) te doorzoeken. Voor deze waarneemcampagne maakte een telescoop van het Apache Point-observatorium in de Amerikaanse staat New Mexico van 1998 tot 2009 beelden van een enorm deel van de hemel. Ook werden de kleuren van de waargenomen objecten vastgelegd.
Sergeyev en Carry doorzochten de beelden op snel bewegende objecten, zoals planetoïden of kometen. Ze vonden meer dan 1 miljoen waarnemingen van bekende objecten en 506.200 onbekende. De meeste daarvan waren planetoïden.
‘Als we iets buitenaards ontmoeten, dan is het een machine’
Oude sterren en pril leven – dat zijn de onderwerpen waar het hart van sterrenkundige Leen Decin harder van gaat kloppen.
Het aantal nog niet gecatalogiseerde planetoïden verraste de twee onderzoekers. ‘We verwachtten misschien 30.000 of 40.000 nieuwe planetoïden te vinden, en plotseling hadden we deze monstercatalogus’, zegt hij. ‘We dachten er een paar weken werk aan te hebben. Het werd een jaar.’
Planetaire migraties
De onderzoekers gebruikten de kleur- en helderheidsmetingen van SDSS om de planetoïden te categoriseren, omdat deze eigenschappen onthullen waar hun oppervlakken van zijn gemaakt. Nu de objecten zijn gecategoriseerd, is het zaak erachter te komen waar ze vandaan komen.
‘Als je snapt waarom deze planetoïden de banen en samenstellingen hebben die ze hebben, heb je de sleutel in handen om te begrijpen wat er in het verleden in het zonnestelsel is gebeurd’, zegt Carry. ‘Denk bijvoorbeeld aan de planetaire migraties die deze objecten de planetoïdengordel in duwden.’
Waarnemingen met andere telescopen zullen onderzoekers in staat stellen nog miljoenen planetoïden te vinden, zegt Carry. In de tussentijd zullen we de half miljoen gevonden exemplaren moeten volgen om hun banen te achterhalen. Zo kunnen we bepalen of ze écht nieuw voor ons zijn of toch al eerder zijn waargenomen. Ook kunnen we zo vaststellen of een van hen een gevaar kan vormen voor de aarde.
