Lange tienjarigen lopen mogelijk meer risico op het ontwikkelen van een onregelmatige hartslag op latere leeftijd dan hun kortere leeftijdgenootjes. Maar ze hebben minder kans op een beroerte.
Kinderen die bovengemiddeld lang zijn, lopen later, als volwassenen, een groter risico op sommige hartaandoeningen. Maar hun lengte lijkt hen juist weer te beschermen tegen andere hartproblemen.
Bij volwassenen betekent een grote lengte een lager risico op kransslagaderaandoeningen, hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte. Maar onderzoeken hebben ook aangetoond dat langere mensen een hoger risico lopen op een onregelmatige hartslag, wat kan leiden tot hartfalen.
‘Bij mannen ruikt het meer naar kaas, bij vrouwen naar ui’: verrassende verhalen over microben
Ze zitten op je neus, op je bord, in je darmen, onder je voeten. Te klein om met het blote oog te zien, met oneindig veel en ...
Databank
Epidemioloog Tom Richardson van de Universiteit van Bristol in het Verenigd Koninkrijk en zijn collega’s wilden beter begrijpen hoe lengte de gezondheid van het hart beïnvloedt. Ze gebruikten daartoe de database van de UK Biobank om meer dan 454.000 volwassenen te analyseren.
Het team verzamelde informatie over hun genetica, hun eventuele hart- en vaataandoeningen en hun lengte, die grofweg werd ingedeeld in kort, gemiddeld en lang. Ze publiceerden hun resultaten, die nog niet getoetst zijn door onafhankelijke experts, op de website Medrxiv.
Korter, langer of gemiddeld
De deelnemers werd ook gevraagd of ze zichzelf op 10-jarige leeftijd als korter dan gemiddeld, langer dan gemiddeld, of gemiddeld zouden beschouwen. Vervolgens pasten de onderzoekers een techniek toe die Mendeliaanse randomisatie wordt genoemd. Daarbij wordt de genetische variatie die onder mensen voorkomt, gebruikt als vervanging voor de randomisatie van sommige onderzoeken. Op basis hiervan identificeerden ze 840 genetische varianten die verband houden met de lengte bij kinderen en 1201 varianten die verband houden met de lengte bij volwassenen.
Bij het vergelijken van deze informatie met de diagnoses van de deelnemers, ontdekten de onderzoekers dat degenen die op 10-jarige leeftijd langer dan gemiddeld waren, als volwassene meer kans hadden op boezemfibrilleren. Dat is een onregelmatige en vaak abnormaal snelle hartslag. Ook hadden ze een verhoogde kans op een aorta-aneurysma, een zwelling in de slagader die kan barsten. Dit is vergeleken met deelnemers die niet opvallend lang waren op hun tiende, maar die ook uitgroeiden tot lange volwassenen.
Kwetsbaarheden
Het verhoogde risico zou te wijten kunnen zijn aan het feit dat lange kinderen hogere niveaus hebben van het hormoon thyrotropine. Dat stimuleert vroege groei, en veroorzaakt daarnaast bepaalde kwetsbaarheden in het hart, schrijven de onderzoekers in hun artikel.
‘Een idee voor een toekomstig onderzoek is om beeldvorming van het hart te gebruiken om te zien of we al veranderingen zien in de hartstructuur tijdens de levensloop bij individuen die langer waren als kind’, zegt Richardson.
Internist Sridharan Raghavan van de University of Colorado Anschutz Medical Campus, die onderzoek doet naar het verband tussen lengte en medische aandoeningen, zegt dat deze bevindingen een basis kunnen vormen voor onderzoek naar de onderliggende biologie die mensen vatbaar maakt voor boezemfibrilleren en aorta-aneurysma’s. ‘Er zijn een paar mogelijk overlappende genvarianten die een associatie delen tussen lengte en deze hartaandoeningen, maar verder moet nog worden ontdekt wat deze relaties precies zijn’, zegt hij.
Beroerte
Positief nieuws is dat de onderzoekers ontdekten dat zowel kinderen als volwassenen die langer zijn dan gemiddeld minder risico lopen op het ontwikkelen van een kransslagaderaandoening of het krijgen van een beroerte. Ze speculeren dat bepaalde genetische varianten zowel lengte als sommige aspecten van hart- en vaatziekten beïnvloeden. ‘Langere mensen hebben meestal een gunstiger gehalte aan lipiden of vetten in hun bloed en een lagere gemiddelde bloeddruk’, zegt Richardson.
Raghavan zegt dat lange mensen misschien een bevoorrechtere sociaaleconomische achtergrond hebben, waardoor hun lagere risico op bepaalde hartaandoeningen een grotere rol speelt dan hun genetica. Richardson stelt echter dat door het gebruik van Mendeliaanse randomisatie, de resultaten niet gemakkelijk beïnvloed kunnen worden door factoren zoals sociaaleconomische status.
