Er zijn koolstofnanobuisjes gevonden in de longen van kinderen die in Parijs wonen. Het is de eerste keer dat de buisjes in mensen aangetroffen zijn.
Ze zijn ijzersterk, vederlicht en hooggeleidend, en daarom zijn nanobuisjes buitengewoon geschikt voor allerlei toepassingen in computers, kleding en medische technologie. Maar helemaal zonder gevaar zijn ze niet. Uit onderzoek bij muizen is gebleken dat nanobuisjes immuunreacties kunnen opwekken die vergelijkbaar zijn met de reacties die asbest oproept.
Tijdens het onderzoeken van vloeistof uit de luchtwegen van 64 astmatische kinderen ontdekten Fathi Moussa en collega’s van de universiteit van Paris-Saclay, Frankrijk, nanobuisjes in alle monsters. Vijf andere kinderen die ook onderzocht zijn, hadden ook nanobuisjes in de macrofagen – de immuuncellen die ongewenste deeltjes opruimen – in hun longen.
'Stel een leeftijdsgrens in voor euthanasie bij psychisch lijden'
We moeten terughoudender zijn met het aanbieden van euthanasie bij psychisch lijden, stelt psychiater Jim van Os. Vooral bij jonge mensen.
Uitlaatgassen
Hoeveel nanobuisjes er in de vloeistof zitten is vooralsnog onduidelijk, evenals waar ze vandaan komen. Het team heeft wel vergelijkbare structuren gevonden in stof en uitlaatgassen verzameld in Parijs.
Het onderzoek was niet bedoeld om een verband te bestuderen tussen de aanwezigheid van de nanobuisjes in de longen en de ziekte van de kinderen, maar mensen met astma zijn mogelijk kwetsbaarder omdat hun macrofagen minder goed in staat zijn om rommel op te ruimen, aldus Moussa.
Hoewel de nanobuisjes zelf misschien niet giftig zijn, hebben ze wel een groot oppervlak waaraan andere moleculen kunnen blijven plakken, zodat vervuilers diep in de longen kunnen doordringen en celmembranen doordringen.
Overhaaste conclusies
James Bonner van North Carolina State University waarschuwt dat we geen overhaaste conclusies moeten trekken over het aantreffen van nanobuisjes, aangezien ze niet gevonden zijn in ander onderzoek van luchtvervuiling in de afgelopen jaren. ‘Het is nog erg onduidelijk wat het precies voor structuren zijn, zeker als het gaat om materiaal in de longcellen van patiënten’, zegt hij.
Wat betreft de gevaren voor de gezondheid zegt Jonathan Grigg van Queen Mary, University of London, dat het niet waarschijnlijk is dat nanobuisjes net zo kankerverwekkend zijn als asbestvezels, die veel groter zijn en vast kunnen komen te zitten in de binnenkant van de long.
Als we nanobuisjes inademen, is het waarschijnlijk niets nieuws onder de zon en zijn ze waarschijnlijk afkomstig uit fossiele brandstoffen. ‘We ademen ze al heel lang in. Maar het moet zeker verder onderzocht worden.’
Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.
Lees verder: