Voor de tweede keer in korte tijd is een maanlanding mislukt. Op 6 september verloor de Indiase maanlander Vikram tijdens zijn landingspoging het contact met de aarde. Het lijkt erop dat de lander is gecrasht.
Het Israelische ruimtevaartuig Beresheet was vijf maanden geleden hetzelfde lot beschoren. Als de landing was gelukt, dan was India het vierde land geweest dat op de maan is geland na de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten en China.
Vikram maakte onderdeel uit van de Chandrayaan 2-missie, die op 22 juli is gelanceerd vanaf het Satish Dhawan Space Centre in India. De missie bestaat verder uit een satelliet en een rover met zes wielen, genaamd Pragyan, die samen met de gecrashte lander ter ziele is gegaan.
‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’
Het is belangrijk dat we AI-systemen kunnen vertrouwen. AI-onderzoeker Pınar Yolum stelt dat betrouwbare AI-systemen bezwaar moeten kunnen maken tege ...
Het grootste deel van de landing liep als gepland. Toen de lander echter het oppervlak naderde, slechts 2,1 kilometer boven de grond, week hij van het plan af. Kort daarna ging de verbinding met de aarde verloren en kon de lander waarschijnlijk niet meer voldoende afremmen om veilig te landen. De Indiase ruimtevaartorganisatie ISRO is nu bezig met het analyseren van de verzamelde data om vast te stellen wat er precies is gebeurd.
Waterijs
Het was de bedoeling dat het ruimtevaartuig in de buurt van de zuidpool van de maan zou landen, waar geen enkele lander of rover eerder is geweest. Dit onverkende gebied is met name interessant omdat er kraters liggen waarvan sommige gedeelten permanent in schaduw zijn gehuld. Daar kan waterijs blijven liggen zonder dat zonlicht het verdampt.
Waterijs is belangrijk voor bemande ruimtevaart. Niet alleen omdat het astronauten van drinkwater kan voorzien, maar ook omdat je er raketbrandstof mee kunt maken. Dit poolgebied speelt daarom een belangrijke rol in het plan van NASA om in 2024 mensen op de maan te zetten.
De satelliet van Chandrayaan 2 blijft in een baan om de maan. Vanuit daar had deze data van de lander en de rover terug naar de aarde moeten sturen. Dát gaat niet meer lukken, maar de satelliet verzamelt zelf ook gegevens. Hij draagt acht wetenschappelijke experimenten bij zich, waarmee onderzoekers het oppervlak van de maan in kaart willen brengen en de maanatmosfeer willen bestuderen.