Honden letten veel beter op wat mensen zeggen dan we ons realiseerden – ook als het gaat om woorden die waarschijnlijk betekenisloos voor ze zijn.
Holly Root-Gutteridge, psycholoog aan de Universiteit van Sussex in het Verenigd Koninkrijk, liet zeventig honden van verschillende rassen luisteren naar geluidsopnames van mensen die zes Engelse woorden zeiden. De honden hadden deze stemmen nooit eerder gehoord en de woorden verschilden alleen in klinkers van elkaar, zoals ‘had’, ‘hid’ en ‘who’d’.
Elke opname was aangepast zodat de stemmen dezelfde toonhoogte hadden. Hierdoor waren de verschillen in klinkers de enige aanwijzingen die de honden hadden. Hoe mensen de woorden zeiden, had geen invloed.
Nieuwe technologie onthult het verborgen leven van dinosauriërs
Van migrerende planteneters tot toegewijde ouders: paleontologen ontrafelen stukje bij beetje het gedrag van dinosauriërs.
Bewegende oren en ogen
Nadat ze de opnames maar één keer gehoord hadden, reageerden 48 van de honden als ofwel dezelfde spreker een nieuw woord zei, ofwel een andere spreker hetzelfde woord zei. De rest reageerde niet zichtbaar of werd afgeleid.
Het team baseerde zijn inschatting van de reacties van de honden op hoe lang ze opletten wanneer de stem of het woord veranderde. Als de honden hun oren bewogen of hun ogen op iets anders richtten, liet dat bijvoorbeeld zien dat ze de verandering hadden opgemerkt. Als de honden daarentegen een aantal keren hetzelfde woord hoorden, nam hun aandacht af.
Te danken aan domesticatie?
Eerder meenden we dat alleen mensen klinkers in woorden konden opmerken en konden beseffen dat deze klanken hetzelfde bleven, ook als verschillende sprekers ze uitspraken. Maar de honden konden dit spontaan, zonder enige training.
‘Het verraste me hoe goed sommige honden reageerden op onbekende stemmen’, zegt Root-Gutteridge. ‘Misschien betekent dat wel dat ze meer begrijpen dan we denken.’
Die vaardigheid is misschien te danken aan domesticatie, zegt Root-Guttridge. Er zou dan meer gefokt zijn met honden die meer aandacht besteden aan menselijke geluiden.
‘Zit’ of ‘zat’
De studie benadrukt de kracht van de sociale interacties tussen mens en hond, zegt psycholoog Britta Osthaus van de Canterbury Christ Church-universiteit in het Verenigd Koninkrijk. ‘Het zou interessant zijn om te kijken of een goedgetrainde hond verschillend zou reageren op het commando ‘zat’ in plaats van ‘zit’’, voegt ze daaraan toe.
Het onderzoek van Root-Gutteridge en collega’s is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Biology Letters.
