Vrije radicalen spelen een centrale rol in de slijtage van natuurlijke remmen op de eetlust. Wellicht leidt dit inzicht tot nieuwe wapens in de strijd tegen overgewicht.
Wanneer het hersengebied dat de eetlust regelt te weinig vrije radicalen bevat, gaan de remmen los. Dat blijkt uit diverse experimenten met muizen, uitgevoerd onder leiding van Sabrina Diano. Het bijbehorende artikel verscheen deze week in Nature Medicine.
Vrije radicalen staan vooral te boek als schadelijke stoffen die weefsels aantasten en die we met anti-oxidanten te lijf moeten gaan. Nu blijken de radicalen ons normaal gesproken echter ook een dienst te bewijzen. Ze helpen de eetlust te onderdrukken en daarmee het gewicht op peil te houden. Wellicht leidt dit inzicht tot nog onbekende wapens in de strijd tegen overgewicht.
Ieder mens een persoonlijk dieet
Gezondheidseconoom Milanne Galekop onderzocht gepersonaliseerde diëten. Zijn die echt de moeite en de kosten waard?
Het onderzoek van Diano richt zich op vrije radicalen in de hypothalamus, het hersengebied dat de eetlust op de lange termijn aanstuurt. Vetreserves in het lichaam scheiden het hormoon leptine uit, wat in de hypothalamus tot de productie van vrije radicalen leidt. In een normale situatie zorgen deze radicalen voor de onderdrukking van de eetlust op de lange termijn.
Leptine
Iemand met veel vetreserves produceert veel leptine, wat normaal gesproken tot een afname van de eetlust leidt. Dit blijkt echter niet altijd het geval te zijn. Diano toonde aan dat muizen die door hun eetpatroon te dik zijn geworden veel leptine en vrije radicalen in de hersenen produceren. De radicalen worden echter opgeruimd voor ze hun werk kunnen doen, om weefselschade in de hersenen te voorkomen. Dit goedbedoelde beschermingsmechanisme heeft tot gevolg dat de vrije radicalen de eetlust niet genoeg onderdrukken en de dikke muizen te veel blijven eten.
Het onderzoek richtte zich op vrije radicalen in de hersenen en staat los van de vrije radicalen die we via ons voedsel tot ons nemen.
Francien Yntema
