UTRECHT (NL) – Beweeg je beide wijsvingers eens ritmisch en wel zó dat ze beide tegelijk afwisselend naar links en naar rechts bewegen. Eerst langzaam, dan steeds sneller. Opeens ga je symmetrisch bewegen: de beide vingers gaan tegelijk naar binnen en naar buiten. Is er een enkel stuurmechanisme dat de beide handen leidt?


Aan de ene kant kunnen we onze handen onafhankelijk van elkaar bewegen, aan de andere kant merk je vaak dat de beweging van de ene hand die van de andere beïnvloedt. De natuurkundige Jasper Boessenkool wilde weten of er misschien één sturingsmechanisme in de hersenen is dat beide handen bestuurt.

In zijn proefschrift beschrijft Boessenkool experimenten met handbewegingen van proefpersonen. De gemiddelde bewegingen van de linker- en de rechterhand waren symmetrisch, maar er waren significante verschillen in de statistische spreiding rond die gemiddelden. Dat houdt in dat de bewegingen van de twee handen toch niet gelijk zijn. De onderzoeker concludeert daaruit dat er geen gemeenschappelijke sturing van beide handen bestaat. Je kunt je handen niet meer onafhankelijk van elkaar aansturen als je je aandacht over twee verschillende en ingewikkelde taken moet verdelen, maar dat komt niet door een gemeenschappelijk stuurmechanisme.

Als proefpersonen met twee handen op weg waren naar een punt, en iemand trok plotseling hard aan een van de polsen, werd de andere hand ook meegetrokken. Als er een opstakel op de weg een van de handen stond, maakte die hand echter een omweg zonder dat de andere hand daarvan invloed ondervond. Dit was een verrassend resultaat: niet elke prikkel beïnvloedt de beide handen. Boessenkool en zijn collega's hebben nog geen verklaring voor dit fenomeen.

RL