Een recent ontdekt megakoraal is waarschijnlijk drie eeuwen oud. Met een formaat van 34 bij 32 meter is het groter dan een blauwe vinvis.
In de Stille Oceaan, voor de kust van een van de Salomonseilanden, is een reusachtige onderwaterstructuur geïdentificeerd als ’s werelds grootste bekende koraalkolonie.
Half oktober bezocht een team wetenschappers en filmmakers van National Geographic de afgelegen plek. Omdat het object dat ze aantroffen zo groot was, dachten zij dat het om de overblijfselen van een scheepswrak ging. Maar toen onderwaterfilmer Manu San Félix in het water sprong om het geheel van dichtbij te bekijken, stond hij versteld.
‘Ik probeer robots te ontwikkelen die ook echt een nieuwe stap maken’
Hoe werkt vliegen? Dat lijkt een simpele vraag, maar voor luchtvaarttechnicus en bioloog David Lentink is het een levenslange zoektocht.
‘Ik herinner me dat ik sprong en naar beneden keek, en verbaasd was’, vertelde hij verslaggevers tijdens een persconferentie. In plaats van een scheepswrak was San Félix op het grootste koraal gestuit dat ooit is ontdekt. ‘Het is enorm’, zei hij. ‘Het is bijna net zo groot als een kathedraal.’
Oud en groot
Het koraal, dat een paar honderd meter van de oostkust van het eiland Malaulalo ligt, is er een van de soort Pavona clavus. Het meet 34 meter bij 32 meter, waardoor het groter is dan een blauwe vinvis. Naar vermoeden is het koraal zo’n driehonderd jaar oud.
De ontdekking was een ‘gelukkig toeval’, zegt marien ecoloog Enric Sala van National Geographic’s Pristine Seas-project, dat regeringen wil inspireren om oceaanecosystemen te beschermen door middel van onderzoek. Het is verreweg de grootste afzonderlijke koraalkolonie die ooit is ontdekt, en verslaat met gemak de vorige recordhouder. Dat is een reusachtige Porites-kolonie, die in 2019 in Amerikaans Samoa werd gevonden, en die 22,4 meter in diameter en 8 meter hoog is.
Vitale habitat
De afgelopen twee jaar hebben record-oceaantemperaturen wereldwijd een golf van koraalverbleking veroorzaakt. Maar terwijl andere riffen rond de Salomonseilanden tekenen van verbleking vertonen, ziet het enorme P. clavus-koraal er volgens Sala gezond uit. Het is een vitaal habitat voor het leven in de oceaan, zegt hij: het biedt beschutting en voedsel voor vissen, garnalen, wormen en krabben. ‘Het is als een groot stuk oerbos.’
Maar het koraal is niet immuun voor ecologische bedreigingen, van plaatselijke vervuiling en overbevissing tot wereldwijde klimaatverandering. Sala zegt dat hij graag meer beschermde mariene gebieden zou zien, om het zeeleven te beschermen tegen plaatselijke vervuiling, naast wereldwijde actie om klimaatverandering aan te pakken. ‘Het rif beschermen kan het water niet koeler maken, en kan de opwarming van de oceaan niet voorkomen’, zegt hij. ‘Dat moeten we oplossen, we moeten de koolstofuitstoot verminderen. Maar [beschermde gebieden] kunnen ons helpen tijd te winnen, door de riffen veerkrachtiger te maken.’
