Gaten in het kosmisch web zijn gevuld met dunne lange ‘draden’ van sterrenstelsels. Dat concluderen astronomen van de universiteit van West-Australië.

Een simulatie van het kosmisch web. In het midden zit een gat. Voorheen dachten astronomen dat deze gaten echt leeg waren, maar een Australisch team ontdekten ook hier draden van sterrenstelsels.  Bron: Cunnama Power, Newton and Cui (ICRAR).
Een simulatie van het kosmisch web. In het midden zit een gat. Voorheen dachten astronomen dat deze gaten echt leeg waren, maar een Australisch team ontdekten ook hier draden van sterrenstelsels.
Bron: Cunnama Power, Newton and Cui (ICRAR).

De sterrenkundigen vonden de lange lichtgevende slierten in gebieden van het heelal die voorheen als leeg werden beschouwd. De slierten bestaan uit sterrenstelsels die erg zwak licht geven.

Kosmisch web
In het heelal bevinden zich talloze sterrenstelsels. Deze stelsels vormen samen clusters, die op hun beurt weer het zogeheten kosmisch web vormen. De ‘draden’ en knooppunten van het kosmisch web zijn relatief dichtbevolkt door sterrenstelsels. In de gaten van het web zit lege ruimte – met hier en daar een verdwaalde sterrenstelsel. Althans, daar leek het voorheen op.

‘Als we iets buitenaards ontmoeten, dan is het een machine’
LEES OOK

‘Als we iets buitenaards ontmoeten, dan is het een machine’

Oude sterren en pril leven – dat zijn de onderwerpen waar het hart van sterrenkundige Leen Decin harder van gaat kloppen.

Wetenschappers proberen al jarenlang te begrijpen hoe het kleine aantal stelsels in de gaten is verdeeld. Het Australische team heeft nu ontdekt dat ook in deze vrijwel lege ruimte kleine ‘draden’ van stelsels bestaan. Deze zijn echter een stuk minder dichtbevolkt en een stuk zwakker dan de grote draden van het kosmisch web.

‘We wisten niet wat we zouden vinden toen we naar de kosmische gaten keken. Het was geweldig om zoveel draden te vinden in regio’s die voorheen als leeg waren bestempeld’, zegt onderzoeker Aaron Robotham in een persverklaring.

De astronomen baseerden hun conclusies op metingen van het GAMA-project (Galaxy and Mass Assembly) en de Anglo-Australische telescoop.

Lees ook: