Wat gisteren in ons brein gebeurde, is ook vandaag nog in onze hersenactiviteit te zien. Het patroon dat de hersengolven van een rustend brein aanneemt, is afhankelijk van eerdere ervaringen.
Bron: Weizmann Institute
Het patroon van hersenactiviteit in de hersenschors laat zien wat een brein de dag daarvoor heeft meegemaakt. Dit ‘archief’ is te vinden dankzij de zogeheten rustende hersengolven – een langzame, periodieke activiteit van neuronen die door de hersenschors reist wanneer een persoon geen prikkels ervaart.
Elke keer dat we iets meemaken, veranderen de verbindingen tussen hersencellen. Daardoor hebben we, als we kort daarop een vergelijkbare situatie meemaken, bepaalde verwachtingen. Israëlische neurowetenschappers bedachten dat deze veranderingen in het brein ook invloed moeten hebben op het netwerk van zenuwcellen in de hersenschors. Omdat rustende hersengolven door dit gebied reizen, zou elke ervaring die de hersenschors verandert ook invloed moeten hebben op het patroon van rustende hersengolven.
Kunnen fagen helpen in de strijd tegen antibioticaresistentie?
Faagtherapie kan de toegenomen antibioticaresistentie het hoofd bieden. Deze kleine virussen kunnen specifieke bacteriën doden.
In het brein gegrift
Om dit te onderzoeken lieten de wetenschappers proefpersonen nadenken over situaties waarin ze snel moesten beslissen. Daardoor activeerden de deelnemers een netwerk van zenuwcellen in hun frontale kwabben: de hersengebieden die zich onder andere bezig houden met het oplossen van problemen.
Voor de test, direct na de test, en 24 uur later maakten de onderzoekers fMRI-scans van de hersenen van de proefpersonen in rustende toestand. Op die scans was te zien dat het activeren van de hersenschors inderdaad de vorm van de rustende hersengolven verandert. Ook na 24 uur waren de veranderingen nog duidelijk te zien.
De onderzoekers hopen dat hun vondst leidt tot een beter begrip van de vorming van de hersenen van elk individu – en de bijhorende persoonlijkheid. Als deskundigen nauwkeurig kunnen nagaan wat een brein heeft meegemaakt, kunnen zij wellicht beter doorgronden wat de persoonlijkheid van een mens vormt. Ook zouden onze breinervaringen duidelijkheid kunnen geven over het ontstaan van psychologische aandoeningen. Dat kan een meer objectieve diagnose van deze aandoeningen mogelijk maken.