Het Delft Hyperloop studententeam heeft zijn nieuwste ontwerp gepresenteerd: Helios II. Dit prototype van het futuristische vervoersmiddel is nu volledig zwevend, bevat een koelsysteem en een nieuwe motor. Dat zijn belangrijke stappen naar een toekomstig hyperloop-vervoerssysteem.
Het idee voor de hyperloop werd tien jaar geleden op de kaart gezet door Elon Musk. Het moet een transportsysteem worden waarbij een zogeheten pod, een soort treinwagon, door een vacuümbuis raast. Een magneetsysteem zorgt ervoor dat de pod boven of onder een baan zweeft, en daardoor geen last heeft van rolweerstand van wielen. Zonder lucht- en rolweerstand zou je een snelheid van duizend kilometer per uur moeten kunnen halen. Daarmee reis je in een halfuur van Amsterdam naar Parijs.
Zwevende hyperloop-pod
Zover is de hyperloop nu nog niet. De prototypes die nu door teams zoals Delft Hyperloop gemaakt worden, kunnen nog geen passagiers vervoeren, en reizen slechts enkele tientallen meters. Maar de bedrijven en studententeams die eraan werken zetten regelmatig technische stappen die een grootschalig hyperloopsysteem dichterbij moeten brengen.
‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’
Het is belangrijk dat we AI-systemen kunnen vertrouwen. AI-onderzoeker Pınar Yolum stelt dat betrouwbare AI-systemen bezwaar moeten kunnen maken tege ...
Helios II, het nieuwste Delftse ontwerp, heeft drie grote veranderingen ten opzichte van eerdere prototypes. Zo zat het vorige ontwerp nog met wieltjes tegen de baan aan. Dat was nodig voor de sturing. ‘Dat hebben we nu vervangen door elektromagneten, zodat ons prototype volledig zweeft’, vertelt Twan Terpstra van Delft Hyperloop.
Voortstuwing vanuit de pod
Verder hebben de studenten een nieuwe motor ontworpen die op de pod zit. Vorig jaar kwam de voortstuwing nog vanuit de baan. ‘Toen zat er een grote permanente magneet op het voertuig, en elektromagneten in de baan’, legt Terpstra uit. ‘Die elektromagneten werden aangestuurd om het voertuig vooruit te stuwen of af te remmen.’
In het nieuwe ontwerp zit juist het statisch magnetische gedeelte in de baan. Op het voertuig zitten permanente magneten en spoelen. De spoelen sturen het magneetveld van de permanente magneten aan, zodat het voertuig zich langs de baan vooruit kan trekken.
‘Het voordeel van een motor in het voertuig in plaats van in de baan is dat het transportsysteem schaalbaarder wordt’, vertelt Terpstra. Een motor aan boord is goedkoper en gemakkelijker te bouwen dan een kilometers lange baan met daarin een voortstuwingsmechanisme gemaakt van dure materialen.
Hittebatterij
De derde grote verandering is dat Helios II een warmteopslagsysteem aan boord heeft, een zogeheten hittebatterij. Die bestaat uit een soort was die de warmte van de motor opneemt en opslaat, zodat de pod niet oververhit raakt.
Oververhitting is voor het huidige testsysteem nog geen risico. Daarbij reist de pod niet door een vacuümbuis maar door de buitenlucht, waaraan de warmte afgegeven kan worden. Terpstra: ‘Maar uiteindelijk moet de pod door een vacuümbuis reizen, waar hij de warmte niet kwijt kan.’
2050
Met de Helios II wil Delft Hyperloop meedoen met de European Hyperloop Week die dit jaar plaatsvindt in Edinburgh, Schotland. Vorig jaar heeft het team tijdens dit evenement de hoofdprijs binnengesleept. Terpstra: ‘Omdat we nu met flinke verbeteringen komen, denk ik dat we kans maken om weer te winnen.’
Wie erover fantaseert om in een hyperloop te stappen om te lunchen in Parijs, moet nog even geduld hebben. Er zijn nog flink wat technische uitdagingen. Naast de pod en de baan zullen bijvoorbeeld ook de hittebatterij en de gewone batterij verbeterd en opgeschaald moeten worden voordat de hyperloop serieuze afstanden kan afleggen.
Het Europese doel is om rond 2030 een eerste kleine hyperloopbaan te hebben liggen, enkel voor vrachtvervoer. Pas rond 2040 worden de eerste passagiersritten verwacht. En een compleet hyperloopnetwerk staat op de planning voor 2050. Mits alles op rolletjes magneetjes loopt.
