Een van ‘s werelds kleinste en schattigste wilde katten staat op uitsterven – en dat terwijl hij veerkrachtiger is dan vergelijkbare diersoorten. Mensen lijken de boosdoener.
De nachtkat (Leopardus guigna), ook wel bekend als kodkod, leeft in Chili en is de kleinste katachtige op het Amerikaanse continent. De knuffelbare beestjes wegen slechts 2 tot 2,5 kilo, ongeveer de helft van een gewone huiskat.
De nachtkatpopulatie slinkt. Volgens recente schattingen zijn er nog maar 10.000 volwassen exemplaren over – de helft van het aantal leeuwen. Nicolás Gálvez en zijn collega’s van de universiteit van Kent in het Verenigd Koninkrijk onderzochten de oorzaak van deze achteruitgang.
Is het aardse magneetveld de weg kwijt?
Volgens sommigen kan het aardmagneetveld elk moment omkeren. Is er reden tot zorg?
Met behulp van cameravallen, sensoren en vragenlijsten ontdekten de onderzoekers dat de veranderende manier van landbouw bedrijven de grootste bedreiging voor nachtkatten is. Grotere boerderijen worden verkocht en opgesplitst in kleinere boerderijen, waardoor meer mensen het leefgebied van de nachtkatten binnendringen.
Kip of kat
In tegenstelling tot jaguars – hun grotere neven – lijken nachtkatten het verlies van 80 procent van hun leefgebied prima te kunnen verdragen. Ze kunnen zelfs overleven op grotere intensieve landbouwgronden waar de meeste dieren niets van moeten hebben.
Maar nu de boerderijen steeds verder zijn opgesplitst en de bevolking is gegroeid, heeft de nachtkat een imagoprobleem gekregen. Hoewel ze voornamelijk motten en knaagdieren vangen, eten ze ook graag kip, waardoor boeren om hun pluimvee te beschermen de nachtkatten afmaken. Van de ondervraagde boeren gaf 10 procent toe één of meer nachtkatten te hebben gedood.
Meer mensen op kleinere landbouwgronden betekent ook dat er meer huisdieren zoals katten en honden rondlopen. Deze grotere roofdieren concurreren met gemak met de kleinere nachtkatten weg en dragen zo bij aan de afname van de populatie.
‘De resultaten tonen aan dat de nachtkat een zekere mate van habitatverlies aankan, maar dat stukken bos tussen de landbouwgronden nodig zijn voor de soort om op de lange termijn te overleven’, zegt Gálvez.
‘Het laat ook zien dat grote intensieve landbouw een manier kan zijn om diersoorten te behouden,’ zegt hij. Gálvez dat landeigenaren gestimuleerd moeten worden hun bedrijf niet op te delen in kleinere boerderijen.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: