Astronauten kunnen sneller lopen op de maan dan wetenschappers tot nog toe dachten. Ze gaan pas bij een hogere snelheid over op rennen, omdat hun zwaaiende armen hen op het oppervlak houden. Dat publiceren Amerikaanse onderzoekers in The Journal of Experimental Biology.
Bron: Nasa
Bij een bepaalde snelheid gaat lopen over in rennen: vanaf dat moment zijn er periodes waarin beide voeten tegelijkertijd van de grond zijn. Het punt waarop dat gebeurt, is afhankelijk van de zwaartekracht die aan de renner trekt. Onderzoekers bewijzen nu dat op de maan het lopen in rennen verandert bij een snelheid van 1,4 meter per seconde, ofwel iets meer dan 5 kilometer per uur. Dat is een stuk meer dan ze voorheen verwachtten. Uit eerdere berekeningen bleek dat astronauten al bij een snelheid van 0,8 meter per seconde (bijna 3 kilometer per uur) met beide voeten van de grond zouden komen.
Paraboolvluchten
De wetenschappers baseren zich op experimenten die gebeurden tijdens paraboolvluchten. Met deze vliegmanoeuvres is een zwaartekrachtvrije situatie na te bootsen. Of, zoals in dit experiment het geval was, een situatie waarbij de zwaartekracht een stuk minder sterk is: slechts een zesde van de aardse zwaartekracht. Acht proefpersonen renden tijdens de paraboolvluchten over een loopband. Elk sprintje duurde hoogstens twintig seconden.
'Stel een leeftijdsgrens in voor euthanasie bij psychisch lijden'
We moeten terughoudender zijn met het aanbieden van euthanasie bij psychisch lijden, stelt psychiater Jim van Os. Vooral bij jonge mensen.
Armzwiepen
Bron: Nasa
Het verschil tussen de verwachtte waarde en de gemeten waarde is volgens onderzoeksleider John de Witt te wijten aan de krachten die ontstaan zodra de renners met hun armen en benen zwaaien. Op aarde rent ook niemand als een stijve hark, maar in dat geval zijn de extra krachten te verwaarlozen in vergelijk met de sterke zwaartekracht. Op de maan is dat niet het geval.
De experimenten lijken bevestigd door proeven in het lab, waarbij renners op een loopband stonden. Deze renners zaten vast aan kabels die vijf zesden van hun gewicht droegen. Ook in dit geval ging het lopen over in rennen bij een snelheid van 1,4 meter per seconde.
Ruimtepak
Het onderzoek maakt deel uit van een groter project, waarin Nasa ook andere bewegingen bij lage zwaartekracht onderzoekt. Het doel van dit werk is een ruimtepak te ontwikkelen dat meer bewegingsvrijheid biedt voor astronauten.
Lees ook: